Art 1
De Tuin in de Herfst
RUBRIEK: Natuur-Tuin     Seizoengebonden artikel

Het is weer zover: de bladeren vallen massaal van de bomen. Wat voor dichterlijke zielen schilderachtige taferelen en sfeervolle herfstsfeer oproept en betekent, is voor jan modaal slechts een hoop "vuiligheid".

Het "gevecht tegen de bladeren" is een wederkerend seizoensritueel, dat meer dan eens karikaturale proporties aanneemt. In naam van de "properteit" wordt een heuse inquisitie gevoerd tegen de "afgevallenen": van zodra een windstoot wat bladeren op het gazon of op de stoep doet waaien, worden die met harde hark of borstel tot de orde geroepen.
Meestal betekent dat: in de groencontainer gestopt, of in zakken naar het container-park gebracht. Wat een verloren energie! Niet alleen deponeert een nieuwe wind-vlaag alras een nieuw pakje op de plaats die zoëven werd "opgekuist", wat zijn noeste arbeid kompleet nutteloos maakt; maar bovendien ontneemt men de bodem zijn broodnodig voedsel.

Een bladerdek maakt ter plekke kompost, dat het voedsel is voor hetvolgend seizoen voor bomen en planten. Door bladeren weg te nemen, doet men dus meer "kwaad" dan goed. Men ontneemt de bodem bovendien zijn beschermend en isolerend kleed tegen de winterkou.

Als men een herfstwandeling in een bos maakt, gaat men toch ook niet reageren in de trant van: mooi bos, maar wat jammer van al die rotbladeren die het tafereel komen verstoren! Afgevallen bladeren bepalen niet alleen de herfst-sfeer, ze zijn ook de " belichaming" de essentie en het symbool van de herfst.

Dus beste mensen, geef niet toe aan die maniakale kuisreflex, en laat die bladeren liggen. Ze zijn niet alleen nuttig, maar ook leuk: kijk naar de kinderen die erin springen en schoppen, zonder dat dit enig kwaad kan. Volg hun voorbeeld: het is een goede herfsttherapie!

En wil je met alle geweld die bladeren toch weg, maak er dan een komposthoop mee. Maar vooral: doe de zakken ermee nooit naar het containerpark; giet er wat water op, en maak onderin de zak een aantal gaten voor aëratie en afloop voor het teveel aan vocht. Bind de zakken bovenaan dicht, leg ze in een verloren hoek van je tuin, en vergeet hen. In de lente zullen ze je waardevolle halfverteerde kompost geven om losjes in te werken in de borders.
Het kan zelfs nog eenvoudiger: maak van een stuk omheiningsdraad een koker, en deponeer daarin al de bladeren in. Lucht en vochtigheid kunnen er dan aan, en doen hun afbrekend werk, zonder dat je er nog verder dient in tussen te komen. Het is zo simpel, dat zelfs al de gemeentelijke groendiensten dit procédé toepassen (zie laatste foto).
Wees lui zonder schuldgevoel: laat de natuur voor jou werken, en geniet ondertussen van het uitzicht, in plaats van te sakkeren op "al dat werk die deze verdomde bladeren je geven". Het is iets dat je jezelf aandoet! Mediteer liever eens over de eeuwige kringloop van opbouw en afbraak, zoals de herfst als seizoen aanschouwelijk maakt.