Rudies muziek video's vervolg (2)

Met de verhuis van de stad naar het platteland, werd muziek mettertijd minder be-langrijk. Ik zat meer buiten dan binnen, en als ik binnen zat, was het om te schrijven of te studeren, en dat gebeurt het best in stilte.
Maar toen de New Wave in de jaren 80 een nieuwe kreativiteitsgolf losmaakte, en de muziek ook nieuwe impulsen gaf, was ik weer "mee". Ik heb toen voor het eerst en het laatst mijn haar laten kort knippen en "peroxyderen". Ik weet nog hoe ik de kapperszaak binnen ging, mij in de stoel zette en zei: 2cm en wit aub. Ik beleefde er als het ware mijn "tweede jeugd", wat in mijn muziek een eerste, breukvlak gaf met de eigenlijke "rock". Op het Sea-side-festival heb ik toen de nog vrij onbekende Sim-ple Minds zien optreden, met Jim Kerr in zijn typiese slangemens-kontorsies.

Een tweede belangrijke reden voor mijn keuze, is dat ik eigenlijk nooit op zoek ben geweest naar "populaire deuntjes". Je kent dat wel: de eerste tonen van het nummer klinken door de boxen, iedereen herkent het, en haast zich naar de dansvloer. In mijn jeugd, toen ik naar de dancing Aquarius uitging, moest ik bevriend geraken met de man die de plaatjes draaide en wachten tot een uur of twee in de nacht, vooralleer "mijn muziek" kon gedraaid worden waarop ik kon dansen. Ik heb destijds ook mime bij Frederik VanMelle gevolgd, en heel even bij danstheater Exces gezeten. Muziek moest mijn ziel raken, en niet zomaar een deuntje zijn waarop ik "mijn voeten kon bewegen".