Art 24
De relatie tussen materie en energie
RUBRIEK: Intuïtie-Energie Geplaatst op 15 februari 2022
Het onderwerp dat ik hier en nu ga aansnijden, is een moeilijk onderwerp: men kan zich hierbij verliezen in oeverloos gefilosofeer, of in ingewikkelde bewoordingen die stijf staan van intellektuele pretentie. Deze valkuilen ga ik proberen te vermijden door mijn woorden zo duidelijk en sober mogelijk te kiezen, en zo dicht mogelijk te blijven bij de levenspraktijk. De "oorsprong van het leven" wordt immers onmid-dellijk door godsdiensten geclaimd; de "materie" door de wetenschap; en de relatie tussen beide door de filosofie. Maar op die manier zit men onmiddellijk VAST in een bepaalde VORM van denken en argumenteren, die een open kijk op dit thema ver-hinderen. Ik vraag je dus, beste lezer of bezoeker, om dit artikel te lezen met een open geest. We zijn in deze immers nogal geneigd, om al te beginnen antwoorden vanuit onze eigen visies, vooralleer we de vraag "toegelaten" hebben om zich te stel-len in onze geest. Volgens het theologies-godsdienstig credo en belief, "heeft de geest de materie ge-schapen"; en volgens het rationeel-wetenschappelijk denken en belief, "heeft de ma-terie het leven gekreëerd". Deze manier om onze "denk-reis" te beginnen, heb ik steeds als zeer onvruchtbaar ervaren: een vraag stellen, houdt niet in, van een schuif met antwoorden open te trekken dat hem konveneert. En de vraag NIET stellen, re-duceert het denken tot een heen en weer lopen in het labyrint van "wat was eerst: het ei , of de kip?". Het toont in ieder geval aan, hoe gemakkelijk we in deze reis kunnen vastlopen op de zandbanken van beliefs en visies, waarvan we het merendeel niet eens zelf hebben aangelegd, maar simpelweg hebben over genomen. Wat mij altijd getriggerd heeft, is het verschil tussen leven en dood: het ene moment is een plant, een dier, een mens nog levend, en hetvolgende moment niet meer. Dit maakt weliswaar de kwets-baarheid en sterfelijkheid van het leven duidelijk -zo snel kan het afgelopen zijn als men "pech" heeft-; maar dit heeft mij aan de andere kant ook doen nadenken over wat dan de essentie van het leven is. Een organisme blijft niet levend OMDAT (en zolang) zijn organen funktioneren, want het leven is geen "blind" en volautomaties mechanisme dat gedreven wordt door een DNA-script. Deze manier van denken leidt immers tot 'l homme machine, en tot de naakte aap als evolutie-leer. Het ver-schil tussen leven en dood, zit in de levens-energie of chi: een lichaam met chi is levend of bezield; en een lichaam dat dood is, is een lichaam waaruit de chi is uit weg getrokken of ontzield is. Het Frankenstein-verhaal toont de vergeefse poging van de mens aan om (nieuw) le-ven te kreëeren uit de assemblage van organen, omdat hij energie nodig heeft om de materie tot leven te wekken. Pas na "toedienen" van de bliksem , kan er sprake zijn van: it's alive! Materie blijkt in een aantal gevallen alvast een "kluis" te zijn waarin gebalde energie in "winterslaap" wacht op op de juiste omstandigheden om "wakker" te worden. Zaden zijn kiemen van sluimerend leven in een wacht-modus, die kunnen "gewekt" worden. Alweer die rationele reflex om dat meestal als een mechaniek te beschrijven: vochtigheid, warmte, .... brengen zaden tot ontkieming. Maar zaden moeten deze zaken dan wel waarnemen en registreren, wat betekent dat alhoewel de levende energie erin op een latent en heel laag potentiaal zit, die al bij al toch nog levend is. Het ingekapseld leven van een zaad kan aldus weliswaar heel lang overleven, maar niet oneindig lang: na maanden of jaren, en sommige zelfs eeuwen gaat ook dat laag brandend licht UIT, en gaat het zaad dood. Een beetje hetzelfde gebeurt met ons iedere nacht tijdens onze slaap. Vreemd dat men deze analogie nog niet heeft gezien: wanneer we slapen gaan onze organen op "automatiese piloot" draaien, want het centrale wilscentrum is uitgeschakeld en alle beweeglijkheid is tot rust gekomen. We draaien op minimale energie, voldoende om alles draaiende te houden: het lichaam opereert op "onderhoud" ipv op werk-en verbruiksmodus; en de geest is in "narcose-toestand". Het bewustzijn is aanwezig, maar niet wakker en operationeel. Het is buitengewoon moeilijk om ons voor te stellen hoe deze energie, die geest of dat bewustzijn IN deze materie precies verankerd zit. Ik daag je uit om dit op het Net te zoeken, en daar iets zinnigs over te vinden wat daarin maar enigsins op weg zou kunnen helpen. Tikt men "verdichting in de stof" in, dan vindt men foto's van agra-riese bodemkulturen. Tikt men "verdichting van energie in de stof" in, dan botst men op energie-diagrammen. Tikt men "incarnatie" in, dan krijgt men uiteraard de obvia-te religieuze plaatjes voorgeschoteld. En tikt men "verdichting van de geest in de ma-terie" in, dan krijgt men schema's met allerhande esoteriese symbolen en hermetiese begrippen, die weliswaar fraai ogen maar niets verduidelijken (integendeel). Vandaar dat men OF voor het ene -de materie en de wetenschap- OF voor het andere -de geest en de godsdienst- kiest: het is gemakkelijker om een kader te kiezen, en zich te beperken tot de verklaringsmodel en het jargon die daarbij horen. Maar ver-klaringsmodellen die de relatie tussen materie en geest, of tussen geest en stof ver-duidelijken, zijn moeilijk te vinden. Kennis daarover is als het ware verspreid over verschillende disciplines, en moet men zelf assembleren om een coherent beeld te kunnen krijgen. Op de foto hierboven heb ik dit visueel proberen samenstellen: de allopatiese geneeskunde bestudeert en beschrijft het stoffelijk lichaam; de Chine-se geneeskunde bestudeert en beschrijft het electro-magneties lichaam; de In-diese geneeskunde bestudeert en beschrijft het energeties lichaam met zijn cha-kra's; en de Westerse alternatieve geneeskunde bestudeert de aura of het fijnstof-felijk lichaam. Dit korrrespondeert met de 4 bestaanslagen, als Elementaire ener-gieën bestudeerd en beschreven door oude holistiese wetenschappen, zoals de as-trologie: Aarde, Lucht, Water en Vuur. Laat ons samen wat dieper in deze "materie" indalen: wanneer energie/geest neer-daalt in de materie en zich vasthecht aan de stof, dan moet zij zich verbinden tot en met met de zwaarste LAAG van de stoffelijkheid: de lagen die men tijdens het Aardse incarnatieproces ontmoet, liggen dus in omgekeerde zin van de weg die de energie heeft gevolgd om zich te kunnen indrukken in de materie. In omgekeerde zin -het vergeestelijkingsproces of het bewustwordingsproces (van zijn eigen geestelijke es-sentie of bron)- doorloopt men die verdichtingslagen van "zwaar" naar "licht" (zie bovenstaande figuur van rechts naar links). 1/De zwaarste lichamelijke laag is die van de weefsels zoals de huid, spieren en been-deren. 2/Daarna volgt de laag van de organen, die de motors of de "zetels" zijn van lichame-lijke aktiviteiten: hart, maag, lever, nieren, longen, milt, blaas, hersenen,.... 3/Die staan in verbinding met de circulatiesystemen of netwerken die het lichaam fysiek doorlopen: de bloedsomloop, de waterhuishouding, het spijsverteringskanaal, het lymfe-netwerk, het zenuw-netwerk, .... 4/Deze fysieke organen en circulatiesystemen staan in verbinding met het electro-magneties netwerk van (acupunctuur)meridianen. 5/Deze acupunctuurlijnen staan in verbinding met de 7 grote energie-centra's of chakra's. 6/De chakra's staan op hun beurt in verbinding met het electro-magneties veld rond het lichaam of de aura. (zie figuur) Oefenen we ons in het leggen van analogieën, dan kunnen we het fysieke lichaam van de mens vergelijken met een landschap: de spieren en het geraamte bepalen het "reliëf"= het uitzicht van iemand; de organen bepalen de "ecologiese aktiviteit" =de staat (gezondheid) van iemand; de circulatiesystemen, zijn als de waterlopen, de wegen en de werken die het landschap doorkruisen; en de acupuntuur-lijnen korres-ponderen met de aardstralen en de wateraders die over een landschap lopen. Het zal duidelijk zijn, dat we met de laatste de overgang van materie naar energie maken, of zoals dit soms ook esoteries wordt uitgedrukt: de overgang van "grove" stof naar fijnstoffelijkheid. Men kan acupunctuurpunten en aardstralen als dusdanig niet zien in de stof, maar men kan ze wel registreren in hun realiteit, en nagaan in hun wer-king. Omdat men hierbij de overgang van het tastbare en zichtbare moet maken naar het ONtastbare en ONzichtbare, komen heel wat mensen nogal eens "in paniek". Het toont aan hoe hoogstnoodzakelijk deze esoteriese of alternatieve voorstelling van de relatie geest-lichaam is, opdat kennis en wetenschap erop zouden kunnen vooruit-gaan in plaats van opgesloten te worden in eng materialistiese denkmodellen, of in willekeurige religieuze beliefmodellen over wat realiteit is. Gaan we nog even verder in de oefening van het leggen van analogieën: soms worden de chakra's als lotussen voorgesteld. Wanneer men de bloemstruktuur van een lotus van bovenaf bekijkt, dan roept dit bij mij automaties de analogie met bloemdiagram-men op, zoals ik die in de biologie had gezien (zie figuur hier onderaan). Bekijkt men in een plant de korresponderende delen met de 4 Elementaire energieën, dan stemt met het Element Lucht de bloemen overeen. En dan kan men ook beter be-grijpen hoe Johfra in zijn voorstelling van het Teken Waterman tot zijn figuur kwam die inzichten over de wereld uitstort om zich uit de dictatuur van het materialisme te emanciperen en de poort van het onstoffelijke door te gaan. |