Pag 3
Mijn eigenzinnige reis naar China (Wuhan)
Gemaakt vanaf 15 april 2015

Andere leuke plaatsen waar ik graag vertoefde, was de Changchun Taoist Tempel. Men moet weten: ik vind de Taoistiese fylosofie erg relevant en prag-maties toepasbaar voor het echte leven, maar ik hou niet van rituelen en van het ritualiseren van kennis of bewustzijn. Het gaat er hem dus NIET om van idolen en reliquiën ter eren, maar van zich bewust te worden wat er zich in de wereld buitenaf en in de wereld binnenin afspeelt. Aldus wordt mijns inziens het echte Taoisme niet IN de tempel gepractiseerd, maar erbuiten, waar een lange rij van mannen consulten aanbieden op basis van handlijnkunde, yin-yang, de I Tjing, de horoskoop, ......
Tot groot ongeloof van mijn gidse, wou ik zo'n con-sult. Men kan licht vermoeden, dat wanneer een WESTERLING zich daartoe leent, hij onmiddellijk op een hele hoop interesse en aandacht kan reke-nen. Mijn arme gidse moest dan vertalen wat de door mij uitgekozen man zei, terwijl er een hele schare van toehoorders rondom ons stond.

Het complex van de Guiyuan Buddhist Tempel was ook een sterke plaats om te vertoeven. Zelfs wan-neer het veld hier er één van het buddhisme was, komt men daar eigenlijk dezelfde Chinese spiritua-liteit binnen, met dezelfde bouwwerken, en het-zelfde vernuftig gebruik van ruimte en harmonie. Er waren natuurlijk die spectaculaire pagode en dat indrukwekkend groot standbeeld, maar mijn aandacht ging eerder naar het ingenieus gebruik van diepte en naar de uitgekiende verdeling in af-zonderlijke "kamers" met een eigen intimiteit, die het geheel een bepaald ritme gaven, dat veel aan-genamer voor de geest was dan in de open ruimte te staan met spectaculaire bouwwerken. Ook som-mige artistiek en met meesterschap uitgevoerde details, maakten een eenheid van beleving, waarin men zichzelf kon vergeten. Wat de bedoeling is, denk ik. Maar mijn wens en mijn gebed heb ik toch gedaan.


Het complex van de Great YU culture Museum was de allereerste plaats in Wuhan die ik op mijn eentje heb bezocht, omdat het vlak naast mijn hotel de Holliday Inn was gesitueerd. Het omvat ook een park langs de oever van de Yangtze, wat zeer toepasselijk is omdat de Grote Yu de toenmalige heerser was die werk heeft gemaakt om de grote overstromingen in te perken, die toen de regio teisterden. Daar staan tabletten met inscripties, beelden en kunst-werken in dat park, waar de Grote Yu staat afge-beeld ans een Hercules met een voor een Chinees veel te groot torso.
Daarna heb ik het nog eens bezocht, dit keer in gezelschap van mijn gidse, en de plaats stond mij zelfs nog meer aan. Het is verstandig opgebouwd tegen en deels in een kleine heuvel, met verschillende verdiepingen en hoeken. Iedere keer men een een nieuw niveau betreedt, komt men een nieuwe, omsloten wereld binnen, zorgvuldig uitgekiend. Het is een echte ontdekkingstocht , die mij zelfs in het office deed belanden, zonder er erg in te hebben haha. Zoals men op één van de foto's kan opmerken, is dit complex een geliefkoosde plek voor het maken van fotoreportages. Ik raakte naar aanleiding daarvan verwikkeld in een discussie met mijn gidse; zij dacht dat het een echte trouw betrof, terwijl ik dacht dat het gewoon opnames voor een magazine waren. Ik zou niet graag hebben dat mijn bruid mij haar rug zou keren op onze trouwdag haha. Aangekomen op de top, heeft men een panoramies zicht op Wuhan, zoals altijd gehuld in een dichte smog. Het is niet voor niets dat Chinesen zoveel rochelen.

De laatste foto's zijn genomen op twee lieflijke plaatsen: de Botaniese Tuin, waar ik zo graag was, dat ik er ook 2 keer ben naartoe getrokken. Speciaal de kleine pagode boven het water was een schitterende plek: er waaide er steeds een zacht briesje, dat de plek koeler dan de omgeving maakte, en men had vandaar uit prachtige inkijken op heel de tuin. De laatste 4 foto's zijn genomen op Moshan Hill, een populaire daguitstap bij de plaatselijke Chinesen, in het bijzonder in april, wanneer de duizend azalea's aan het bloeien zijn.