Over mezelf
Geplaatst op 4 augustus 2008
Wat mijn astrologiese achtergrond betreft, ben ik een (echte) Waterman, en wat mijn maatschappelijke achtergrond betreft, ben ik een kind van de sixties. Ik heb de ont-wikkeling van de rock, de meirevolte van 69, Louter Kabouter en de flower power van de hippies van dichtbij meegemaakt. Tegenwoordig staat het, om deze periode als naiëf en dekadent af te schilderen en af te breken, of als een eenmalig en furtief experiment op weg naar "volwassenheid" voor te stellen. Ik ben evenwel noch uit nostalgie in deze periode blijven steken, noch heb ik ze mijn rug toegekeerd als een kompleet voorbijgestreefde illusie.
Ik blijf integendeel heel goede herinneringen bewaren aan die tijd, waarin de sfeer en de omgang tussen mensen heel open en relaxed was, en waarin iedereen zich mocht tonen zoals hij was, en zoals hij wou zijn. De tijd van de plastiese chirurgie was veraf, en gewoon een T-shirt en een jeans als kledij dragen was voldoende. Er waren im-mers zoveel belangrijker zaken om zich mee bezig te houden! En je haar laten groei-en ipv naar de kapper te moeten, was een bevrijding van en een symbool voor alles "wat moest", maar niet echt moest. Mensen durfden toen kreatief te zijn, hun auto in felle kleuren te schilderen, en nieuwe zaken uit te proberen en de geijkte wegen te verlaten om hun eigen dromen te volgen. Dat het meer was dan folklore, kon je aan den lijve ervaren door in die "andere wereld" die alternatieven bood, te stappen. Als je dit vergelijkt met de grijsheid, de grimmigheid en de zakelijkheid van vandaag, was deze periode een hele verademing: een teug frisse lucht, of een frisse bries van vrijheid. Thans hebben de mensen véél nodig, om ontevreden te zijn. "Wij" hadden weinig, en waren tevreden.
Op mijn dertigste heb ik de stad omgeruild voor het platteland, iets wat een heel proces in gang heeft gezet. Oorspronkelijk opgezet om van en in harmonie met het land te leven, evolueerde het aanvankelijke leven als "biologiese landbouwer" al vrij snel naar een leer-en bewustzijnsproces van de diepere realiteit IN de natuur.
De natuur als leerschool, met de ontdekking van de 4 elementaire oerenergieën (Vuur, Aarde, Lucht en Water). De natuur als "laboratorium", op zoek naar het energeties paspoort van kruiden en bomen. De natuur als poort naar de studie van astrologie. De natuur als drempel naar een roeping als astroloog, fytotherapeut en hulpverlener.
Toen ik mijn boerderij moest verlaten, was dat een bittere pil omdat ik daar 15 jaar geleefd had in kommunikatie met een tuin en een omgeving die ik in die tijd had zien opgroeien. Maar anderzijds was het proces afgerond: mijn jarenlange "retraite" op het platteland kwam ten einde, en ik was gereed om opnieuw de wijde wereld in te trekken.
Omdat ik in mijn studie-of leertijd nooit te leen ben gegaan bij één of ander systeem of doctrine (zoals Steiner-antroposofie, Blavatsky-theosofie, Bailey, Boedhisme,...), of te leer ben gegaan bij één of andere school of guru -een zeldzame Mellie Uyldert ten na gelaten-, heb ik als autodidakt , wat betreft mijn taak als psycho-therapeut in de "New-Age-sector" van in de beginne een vrij autonome en zelfstandige koers geva-ren. Dat bleek al vrij snel toen ik mij op de zgn alternatieve en para-beurzen profi-leerde tot een buitenbeenje, die de mainstream niet volgde en afwijkende informatie en signalen gaf, die de bezoekers van zulke beurzen niet gewoon waren te krijgen.
Twee dingen heb ik steeds als zeer belangrijk ervaren. Ten eerste een autenticiteit vanuit een eigen ervaring en inzicht. Ook in deze sector, zoals overal elders, wordt teveel klakkeloos overgenomen, zonder na te gaan wat de waarheids- en werkelijk-heidswaarde ervan is. Het tweede volgt daaruit: een integriteit. Ik heb steeds een kat een kat genoemd, ttz dat ik wat naar mijn oordeel niet kon of deontologies onjuist was, ook steeds on-zin heb genoemd. Dit is noodzakelijk om korrekt te kunnen funk-tioneren, en misbruiken te voorkomen. Zulke zaken dienen niet steeds wettelijk te worden geregeld, maar kunnen veelal voorkomen worden door het "gezond ver-stand". Een dergelijke (Saturnus-degelijke) instelling is evenwel in deze middens niet steeds evident, zodat ik vaak in mijn eigen vlees heb moeten snijden om mijn auten-ticiteit te kunnen bewaren.
In een aktieve periode van 20 jaar heb ik wel heel Vlaanderen doorkruist om aan beurzen deel te nemen, voordrachten te geven, en reclame te maken voor de kursus-sen die ik voornamelijk in eigen beheer gaf. Nu en dan heb ik samengewerkt met een vereniging of vzw, maar meestal was dit maar voor korte tijd. In die 20 jaar heb ik immers heel wat organisaties als kometen zien opstarten, om even snel na een paar jaren te zien verdwijnen. Het motto "opkomen-blinken-vergaan" was helaas dikwijls van toepassing. Zulke initiatieven, nochtans met de beste bedoelingen gestart, heb-ben de sector meer kwaad dan goed gedaan, vooral wanneer minder fraaie aspekten ervan aan de oppervlakte kwamen. Van in de beginne was het voor mezelf echter een uitgemaakte zaak dat ik een blijver wou zijn: kwaliteitswerk afleveren, geen amateu-risties geknoei, en korrekt blijven funktioneren, ook wanneer het minder goed ging. Mijn no-nonsense-aanpak heeft ervoor gezorgd dat ik meer berucht dan geliefd was, en dat ik op de populariteits-schaal nooit een kaskraker ben geweest. Meermalen heb ik bvb tv-aanbiedingen afgezegd, omdat naar mijn oordeel het aangesneden onder-werp niet op de juiste en ernstige manier zou behandeld worden.
Met de ziekte en de dood van een aantal dierbaren, besloot ik een rustpauze in te las-sen, en bvb geen kursussen meer te geven. Ik trok me andermaal terug op het land en achter mijn schrijftafel, en vond dit een geschikte tijd om mijn archief- oa een astro-logies archief bestaande uit 500 000 dokumenten en 8000 horoskopen -gerang-schikt per Teken van de Dierenriem- en mijn geschriften in orde te brengen. In die 20 voorafgaande jaren had ik nl veel bij elkaar geschreven. Ik vond het tijd ook om een boek te publiceren: in de herfst van mijn leven, vond ik logieser en natuurlijker dan in het begin van mijn "carrière". Maar de wetmatigheden van het uitgeven zitten blijkbaar anders in elkaar, en mijn pogingen liepen op niets uit door de desinteresse, de stugheid of de kortzichtigheid van de gekontakteerde uitgeverijen. Ook hier paste ik weer niet in een schuifje, of was mijn oorspronkelijke aanpak niet "populair" en "verkoopbaar" genoeg. Twee jaar heb ik in dat proces van vnl tevergeefs wachten ge-stopt. Toen vond ik het welletjes.
Omdat ik die bui eigenlijk al zag hangen, had ik gemediteerd over welke mogelijkhe-den er nog tot mijn beschikking stonden om een "come-back" te maken. Ik was een aantal jaren uit de picture geweest, de mensen waren me blijkbaar al vergeten, dus moest ik me bezinnen over een manier om de draad opnieuw te kunnen opnemen. Tot dan toe had ik me (bewust) afgesloten van de komputer en alles wat daarrond hing. Mijn visie was, dat de komputer een typies produkt van het rationeel denken is, met alle moeilijkheden en misverstanden die daarbij horen. Ik sta nog steeds achter die overtuiging, maar de positie van negeren was niet langer houdbaar. Wou ik me niet "monddood" laten maken, en opnieuw meedoen aan het "debat", dan was het noodzakelijk dat ik mij dit medium eigen maakte. Prakties bood het Internet grote mogelijkheden om geboortedata op te sporen, en reklame te maken (tabee folders!). Toen ik ook teoreties zag dat het mogelijk was een website te maken, die korrespon-deerde aan mijn verzuchtingen en criteria, besloot ik uit mijn "neanderthaler-fase" te stappen, en komputerlessen te gaan volgen. Weer een volle twee jaar heb ik nodig ge-had om de komputer op een aanvaardbare manier te kunnen bedienen, en de moge-lijkheden van het medium op mijn gekende, eigenzinnige manier af te tasten. Het leerproces werd bekroond met het samenstellen van een eigen website: www.sjamaanrudy.be
Maar ik behoefde ook nog eens een weblog waarin ik op de aktualiteit kon inspelen, en waar ik artikels over afzonderlijke onderwerpen zou kunnen plaatsen, die niet onmiddellijk in de profilerings-site zouden passen. Die op de website zelf plaatsen zou die site trouwens te log en te zwaar maken. Dus twee jaar na het te water laten van sjamaanrudy.be ging ook rudiesreflekties.be van start. De eerste als een soort vervanging voor de kursussen die ik niet meer gaf; de tweede als een vervanging voor de voordrachten die ik niet meer gaf.
Want met het heengaan van mijn partner -zie hyperlink onderaan rechts- en van mijn moeder, kwam ik in een rouw-en verwerkingsproces dat mij niet meer toeliet om in de wijde wereld te snellen. Mijn wereld werd bijzonder stil. Temeer dat mijn aandacht ook moest uitgaan naar het opruimen van de berg chaos die mijn moeder als erfenis had achter gelaten. Meer dan mijn sites aanvullen en vernieuwen zat er dan ook niet in.
Tien jaar later zijn we anno 2020 en in de winter van mijn leven aanbeland. Deze nieuwe cyclus grijp ik aan op AL de zaken die ik als jonge man heb bestudeerd, af te ronden met de expertise die ik verworven heb door verder te groeien in mijn "job" en als mens, en daarvan werkstukken als een soort nalatenschap te publiceren (op het Internet). Wat eerst kwam als dertiger, waren de kruiden, dus heb ik ook als eerste een nieuwe rubriek Kruid van de maand per Teken van de Dierenriem aange-maakt. Daar zullen de komende 5 jaren 60 kruiden de revue passeren, en op een gedegen en door de levenspraktijk doorleefde manier worden besproken. De rest zal volgen zolang ik daartoe de benodigde energie en zin zal hebben.
