Art 8
Over Genezen en Geneeskracht
RUBRIEK: Kwalen-Karma-Healing Geplaatst op 11 maart 2009
Laatst kreeg ik een mail als reaktie op mijn website Sjamaan Rudy : “Interessante site, maar kunt u ook mensen genezen?” Een interessante vraag, maar, zoals dat nogal eens het geval is, tegelijk een vraag die een heel vat aan genormaliseerde standpunten en ingeburgerde opinies ter zake open trekt. Wat ik jou dus hier en nu voorstel, beste bezoeker, is van even alle in je hoofd gemaakte clichee's over dat onderwerp te laten varen, en te doen alsof je voor het eerst over deze materie nadenkt. En ons dus samen de vragen te stellen: Wat houdt genezen eigenlijk in? En wat is eigenlijk "gezondheid"? De reflex van de allopatiese geneeskunde, en dus meteen ook de visie die in onze kultuur ingeburgerd is, is deze: gezondheid is een louter lichamelijke aangele-genheid, zodat ook genezen dat is. Men onderkent tegenwoordig weliswaar schoor-voetend het principe van de psychosomatiek -de WISSELWERKING tussen geest en lichaam-, maar in de praktijk van de geneeskunde en in de visie over ziekte en gezondheid, laat men dit niet meetellen. Hooguit heeft men het daar op negatieve wijze over, wanneer men het bijvoorbeeld over het placebo-effekt heeft. Dit heeft voor gevolg dat de "gewone" geneeskunde voornamelijk somaties werkt: de diagnos-tiek gebeurt lichamelijk-stoffelijk, en ook de "geneeskundig tussenkomst" speelt zich op dat vlak en niveau af. Zolang men bvb geen tumor fysiologies kan registreren, heeft een persoon "geen kanker"; en van zodra men na de behandelingen terug niets meer kan registreren, wordt de persoon "genezen" verklaard. Het resulteert in een bevolking van patiënten die een hoop pillen moeten slikken en medikaties moeten nemen of mediese behandelingen moeten ondergaan. Door deze tussenkomst, kunnen we allen langer leven, waar men natuurlijk op zich niets te-gen kan hebben; maar alhoewel deze bevolking dus langer blijft leven, kan men ze bezwaarlijk "gezond" noemen. Mensen zijn veel vaker ziek dan vroeger, en kanker manifesteert zich op steeds jongere leeftijden; het aantal patiënten met "ongenees-lijke" of strikt genomen "onbehandelbare" chroniese kwalen, blijft toenemen. Het antwoord op de vraag of we gezonder worden, moet men dus met een kategoriek NEEN beantwoorden, ondanks de effektiviteit en de verdiensten van de geneeskun-de. Gezond zijn, is echter nog iets anders dan "geen last hebben van ziektesympto-men"; vanwege de tendens om ziektes te "bestrijden" en ziektesymptomen te "elemi-neren", wordt de reguliere geneeskunde nogal eens ook symptomaties genoemd door hen die ziekte en genezen anders benaderen. Laat ons om te weten te komen wat er zich bij het organies proces van het genezen afspeelt, de analogie trekken met een ándere organiese aktiviteit: die van de land-bouw en de tuinbouw. Een tuinman VERZORGT zijn tuin, maar hij maakt de bomen en de planten niet, noch doet hij ze groeien: dat doet de NATUUR. Een landbouwer verzorgt zijn gewassen en dieren, maar hij heeft hen niet het leven geschonken; en ook al kan hij het groeiproces nog zo proberen forceren, uiteindelijk doet hij niet zijn gewassen en dieren groeien. Onze houding tegenover de natuur is dus vooral ingege-ven door een erg paternalistiese visie erop: we eigenen ons toe wat strikt gezien niet onze "eigendom" of verdienste IS, en we bepalen de funktie der dingen naar onze eigen-belangen en finaliteiten. Het resulteert in de verbreide opvatting van een maakbare natuur: genetiese manipulatie (maakbare gewassen en vee naar ONZE noodwendigheden), plastiese chirurgie (een maakbaar lichaam naar onze wensen). De landbouwer of de tuinbezitter waant zich de EIGENAAR van een stuk natuur, terwijl hij er slechts de rentmeester van is. De mens waant zich de eigenaar van de wereld, terwijl hij er slechts de rentmeester van is. En de mens waant zich ook de MAKER van het leven, terwijl hij er slechts de verzorger van is. Dezelfde visie toegepast op onze lichamelijkheid, levert het waanbeeld op dat ook gezondheid een "maakbaar fenomeen" is: als er iets verkeerds mee loopt, gaan we naar de "dokter" zoals we naar de garagist trekken wanneer er iets mis is met onze auto. De veelheid aan mogelijke chirurgiese ingrepen, en de kennis van de stoffe-lijke aspekten van het lichaam, versterkt die indruk van "almacht" over de stof. In wezen is dit een grote illusie: het is niet de geneesheer, maar ONS EIGEN LICHAAM met zijn herstelkracht en zijn regeneratievermogen dat GENEEST. Elke "gene-zer" werkt IN op deze natuurlijke geneeskracht van een LEVEND ORGANISME; strikt gezien HELPT hij slechts genezen, door te helpen een verstoorde balans of stofwisseling terug beter in harmonie te brengen. En daar heeft de allopatiese genees -kunde "tools" voor, en daar heeft de alternatieve geneeskunde andere tools voor. Gezondheid én ziekte zijn dus in eerste instantie een kwestie van balans, waarvan de fysieke symptomen slechts het GEVOLG, en niet de "oorzaak" van zijn. Strikt gezien ook, kan dank zij de allopatiese geneeskunde, een ingreep plaats vinden bij mensen die VERDER uit balans zijn (akute ziektes), en vroeger ten dode waren opgeschreven; dat is haar kracht en haar verdienste. Maar de keerzijde van de mé-daille is dan weer, dat ze SLECHTER op balansen inwerkt, waardoor ze minder werkt bij chroniese of konstitutionele kwalen, en met allerlei bijverschijnselen(=inwerkingen op ándere stofwisselingen) gepaard gaat. Als mensen vanuit een frus-tratie met de allopatiese geneeskunde -ze konden niet echt geholpen worden in hun chroniese kwaal- dan bij de alternatieve healer komen met dezelfde reflex nl "dokter genees MIJ", dan loopt het mis. Waarom? Primo omdat ze dan de verantwoordelijkheid over hun "lichaam" bij de "genezer" ipv BIJ ZICHZELF leggen. IEDER is zélf verantwoordelijk voor wat hij met zijn lichaam verkeerd doet. Men krijgt KLEINE kwaaltjes, ter korrektie: sig-nalen dat de balans verstoord is, en dat men moet ingrijpen om de balans te herstel-len. DAT is healing: de schommelingen van de gezondheid binnen herstelbare gren-zen houden; in dit proces is iedereen ZELF verantwoordelijk voor zijn EIGEN ge-zondheid. Want: hij is de rentmeester van zijn lichaam. Een "genezer" kan hierbij advies en hulpmiddelen aanreiken om dat natuurlijk proces te helpen of te onder-steunen, maar hij kán en mág hierbij zeker niet voor god spelen. Als mensen dus op een moment in hun leven TE VER uit balans zijn geraakt, dan schiet elke vorm van hulp tekort: wie met een kankertumor bij een healer komt, komt dus te laat. Kanker kan niet "genezen" worden; door de allopatiese geneeskunde kan ze welliswaar ge-stopt worden, maar dit is iets anders. De alternatieve geneeskunde vergt dus niet alleen meer aandacht en tijd van de healer voor de patiënt -iets wat de meeste mensen toejuichen: er wordt naar hen geluisterd; ze hebben meer inbreng-. Maar ook: meer engagement van de patiënt in het genezingsproces -wat de meeste mensen uit gemakzucht MINDER prettig vinden-. Ze moeten aan hun EIGEN herstel werken onder begeleiding van de healer. En dat begint met zich te bevragen: Wat wil mijn ziekte mij DUIDELIJK maken over wat er in MIJ verkeerd loopt, of over wat IK verkeerd doe? Als men dan begrijpt WAAROM men die kwaal heeft gekregen, of waarom die ziekte bij hem "hoort", dan kan men ook veel beter zijn psychosomatiek sturen in de richting van herstel van zijn balans, in plaats van domweg een medicijn te slikken, ook al is het dan een krui-denthee of een Bachbloesem, of om het even welke alternatieve therapie toe te pas-sen. |