Art 10
Objektiviteit - Subjektiviteit
RUBRIEK: Het Paranormale    Geplaatst op 8 juni 2013

Rationalisten zweren bij de objektiviteit en de materie: het eerste lijkt kontroleer-baar, en het tweede tastbaar. Ze beschouwen zichzelf als skeptici die alles krities in vraag stellen en onderzoeken, maar door gebonden te zijn aan de "wetten" van de wetenschap, dragen zij in werkelijkheid rationele oogkleppen. Zij willen en kunnen daardoor niets van de realiteit beschouwen dat buiten dat rationeel kader valt, en verkleinen aldus de grote realiteit tot een soort rationele maquette en karikatuur, om die te te doen passen aan hun wetenschappelijke voorstelling. Objektiviteit is zowat de opgeblazen, tyranieke versie van "het gezonde verstand". De "objektieve" analyse met de ratio is echter niet "heilig", maar ontstaat uit het denken van de linkerhersen-helft.

Mystici zweren bij de subjektiviteit en de magie: het eerste lijkt echt, en het tweede wonderbaarlijk. Ze beschouwen zichzelf als spiritisten die voor alles openstaan en niets uitsluiten, maar door ongebonden te zijn aan de "wetten" van het bestaan, dragen zij in werkelijkheid transcendente oogkleppen. Zij willen en kunnen niets binnen de realiteit waarmee zij in aanraking komen uitsluiten als onwaar, en ver-groten aldus de realiteit uit tot een soort magies verhaal en fantasie, om die te doen korresponderen aan hun paranormale voorstelling. Subjektiviteit is zowat de opge-blazen, tyranieke versie van de "gezonde beleving". De "subjektieve" interpretatie van de ervaring is echter niet "heilig", maar ontstaat uit het denken (jawel) van de rechterhersenhelft.

BEIDE denk-pistes zijn bijgevolg voorstellingen van onze mentale processen. En NIET louter het rechtstreeks "resultaat" van de neuroprocessen in onze hersenen, NOCH de rechtstreekse "bevinding" van onze geest. Ze geven boodschappen door over de stand van zaken van de "wagen" en van het "rijden". Men mag echter noch de wagen, noch het rijden, verwarren met de bestuurder , nl ons bewustzijn.

Ik probeer dit te verduidelijken. Objektiviteit mag niet misbruikt worden of als alibi dienen, om alles wat BUITEN de "carosserie" en de "mechaniek" van de wagen valt, uit te sluiten als irrelevant. En subjektiviteit mag niet misbruikt worden of als alibi dienen, om alles wat BINNEN het stoffelijke-materiële valt, uit te sluiten als ongel-dig. Het eerste verwart lichaam met geest, en het tweede ontkent het lichaam aan de geest. Wij mensen, zijn geen louter materie en stoffelijke processen; en wij zijn ook geen loutere geest en spirituele processen. Volgens het eerste zou immers zogezegd niets geestelijks mogelijk zijn: de geest zou een illusie zijn, en het subjekt een sta-in-de-weg in de waarneming van de louter materiële processen. Volgens het tweede zou zogezegd alles geestelijk zijn: de stof zou een illusie zijn, en het objekt een sta-in-de-weg in de ervaring van de louter geestelijke ervaringen.

Er zou na die duizende jaren geschiedenis en ontelbare getuigenissen van hen die ons vooraf zijn gegaan, tenminste EEN ding duidelijk moeten zijn: het bestaan van ons, mensen, kent zowel een materiële als een spirituele dimensie en dus dito reali-teit. Er is bijgevolg veel meer mogelijk, en die realiteit is veel groter en ruimer dan de ratio-nalisten voorstellen. En er is bijgevolg ook veel minder mogelijk, en die realiteit is tegelijk kleiner en "banaler" dan de spiritisten haar voorstellen. De geest: hij bestaat wel degelijk. En met de kracht van de geest is veel meer mogelijk, dan men doorgaans vermoedt. Maar: niet alles kan, en vooral niet zo gemakkelijk, zoals in de magie wordt voorgesteld.

Voorstelling: daar gaat het hem om. Want de waarneming volgt de richting waarop de geest zijn aandacht vestigt. Men ziet wat men wil zien, en men ziet dus niet met de ogen, maar met de geest. Zien is derhalve een bewustzijnsakt, waarvan de kwaliteit afhangt van de staat van zijn bewustzijn. Hoe wakker en allert is men? Hoe vrij van beliefs is men, om de ware realiteit te kunnen en te willen zien? Hoe goed kan men met zichzelf kommunikeren in zijn denken, en hoe goed werken BEIDE hersenhelf-ten of denksystemen samen om tot een juiste interpretatie van wat men ziet of er-vaart, te kunnen komen en zich niet aan inbeeldingen te buiten te gaan?

Dit zijn geen metafysiese vragen, maar pragmatiese vragen over hoe ons bewustzijn werkt, en hoe het daarmee bij ieder van ons gesteld is. Wie het "gezonde verstand" met zijn redelijkheid en zijn vermogen om juiste verbanden te leggen ontkent, denkt "half", en zal arbitraire, ongefundeerde verbanden leggen en tot manke konklusies komen. Wie het "intuïtieve verstand" met zijn beelden en zijn vermogen om het totale verhaal te zien, ontkent, denkt ook "half", en zal in de veelheid van vormen en puzzels blijven steken.

Mijn objektiviteit is derhalve geen tyran, naar wiens wetten ik mij moet plooien: mijn redelijkheid moet MIJ dienen, wanneer ik die nodig heb, en het relevant is. Mijn subjektiviteit is niet mijn vijand die mij wil bedriegen, maar mijn vriend die mij kan helpen, wanneer ik die nodig heb. Zoals we kunnen gaan door linker en rechter-been met elkaar te doen samenwerken, moeten we ook denken, door linker-en rech-ter-hersenhelft met elkaar te coördineren.

Laat ons dus ophouden met onze "paranormale vermogens" te ontkennen: telepathie bestaat, intuïtie bestaat, bewustzijn bestaat, ........ Laat ons die gebruiken, ZONDER al die weerstand, bezwaren, twijfels of zelfs schuldgevoelens en andere onzin erover. Gewoon. Normaal. In het alledaags leven.
Maar laat ons ook ophouden in naam van die paranormaliteit, zomaar klakkeloos de wildste verhalen en fantasieën voor WAAR aan te nemen. Is het leven zo al niet inge-wikkeld genoeg, ZONDER daar nog een hoop nodeloze en onzinnige problemen bo-venop te gooien? Dus: magiese praktijken? Pfff! Komplottheorieën van buitenaard-se wezens? Pfff! Chemtrails? Een brug te ver! Zo gemakkelijk gaat dat niet, of is dat allemaal niet.

Laat ons spiritueel én nuchter tegelijk ons levenspad volgen, en naar het bestaan kij-ken met open en verwonderde blik, maar niét met blinde naïviteit en het verstand op nul. Laat ons objekt en subjekt gebruiken, waarvoor ze dienen gebruikt te worden. En vooral: in balans. Laat ons evenwichtige mensen zijn, die noch hun geest opslui-ten in rationele regeltjes, noch hun geest doen verdwalen in illusies of fantasieën.