Art 30
Neptunus in Ram
RUBRIEK: Astrologie    Geplaatst op 28 maart 2025

Op 30 maart verlaat Neptunus Vissen voor het Teken Ram. Ik ben benieuwd hoe men dit weer gaat aankondigen in de populaire sites over astrologie en de asociale Netwerken. Gaat het voor de zoveelste keer opnieuw "regenen" van de begrippen De Nieuwe Mens, de Ontwaakte Mens, het Nieuwe Paradigma, de Nieuwe Aarde, de Diepere Werkelijkheid, en andere soortgelijke, hoogdravende maar weinig doordach-te en te onpas gebruikte formuleringen? In ieder geval, ziehier alvast een a priori te-rechtwijziging als antidoot tegen een hoop mogelijke onzin.

Astrologies bekeken, kondigt een Planeet die van Teken verandert, immers geen "gebeurtenissen" of "veranderingen" aan, maar een verschuiving van energie. Het alimmer gehanteerde maar slecht begrepen "Zo boven, zo beneden" drukt im-mers een correlatie in energie uit; "daarboven" gebeurt volstrekt niets, en "hierbene-den" maken de levenden de dienst uit door die welbepaalde energie op een welbe-paalde manier te belichamen. Dit klinkt misschien vaag, maar de focus op een be-paalde energie leggen, houdt in de levenspraktijk in, dat men leert omgaan met de mogelijkheden die deze energie aanbrengt en beklemtoont. En men kan daar zowel "goed" ttz positief , als "slecht" ttz negatief mee omspringen. Wat er derhalve zal "ge-beuren", daar zorgt men ZELF voor door de keuzes en de beslissingen die men neemt, en de akties en reakties (het karma) die daardoor ontstaan. Men schrijft maw zélf het scenario, en niét "de Planeten". Hoe bewuster men dit doet, hoe meer men dit scenario kan sturen; hoe onbewuster men leeft, hoe meer men de energie als een drijfkracht zal ondergaan. Dus de Planeten de "schuld" geven van bepaalde proble-men, of zijn hoop stellen op een verandering van Planeten om voor een "oplossing" te zorgen, is irrelevant. Omwentelingen zullen slechts plaats vinden wanneer de MENSEN zich bewuster worden en andere keuzes zullen nemen, ongeacht de stand van de Planeten.

Ook horoskopies klopt deze voorstelling niet: een Teken is het decor of aktivatie-veld, terwijl een Planeet een aktivator is. De Planeet zorgt ervoor dat het veld van het Teken geaktiveerd wordt; zolang een Teken niet door Planeten wordt aangedaan, blijft het in "wachttijd", zoals de winterbodem die wacht op de lentezonnekracht. Daarom spreekt men ook over Planeetkrachten. De mate van overeenstemming tussen Planeet en Teken, zorgt in welke mate die Planeetkracht zich in dat Teken al dan niet kan doorzetten: een sterk verwantschap maakt de Planeetkracht sterk; een zwak verwantschap maakt de Planeetkracht zwak. En in omgekeerde zin werkt dit ook door: een sterk verwantschap laat het Teken door de Planeet sterk aktiveren; bij een zwak verwantschap, wordt het Teken zwak geaktiveerd. Neptunus in Ram geeft een ZWAK verwantschap, omdat Neptunus en Ram weinig associaties met elkaar hebben: Neptunus is de Planeet van de woe-wei, de dingen hun beloop laten gaan, van zich te laten meedrijven, terwijl Ram juist het Teken van de aktie, de wilsbe-schikking, de initiatiefname is. Technies noemt dit dat Neptunus in Ram "vrij zwak staat": Neptunus kan in Ram zijn eigen aard en kwaliteiten moeilijk tot slecht laten renderen.

Neptunus STOND in Vissen sterk, want in haar eigen Teken. Het is dus nu het EIN-DE van een periode, die begon op 4 april 2011 -mits een kleine "terugval" (retrogra-de) in Waterman- en op volle kracht herbegon 4 februari 2012: een periode van zo'n 14 jaar. Een periode die gekenmerkt werd door een wereld-epidemie van COVID, door een heropflakkering van geloof(sradicalisering), en de verspreiding van zoge-naamde komplot-teorieën. Ook DAT is Neptunus, want de KEERZIJDE van het ver-mogen tot "onvoorwaardelijke liefde", diep medeleven en compassie, empathie en het zich kunnen inleven in anderen, zo eigen aan Neptunus, heeft als SCHADUW het zich laten vangen aan "schone schijn", en aan vormen van bedrog die inspelen op het blind vertrouwen in de goedheid en de goede bedoelingen van mensen. De grote verbeeldingskracht, fantasie, verwondering en openheid van Neptunus, maken ook vatbaar voor begoochelingen en illusies: het valt soms moeilijk om een onderscheid te kunnen maken tussren fantasie en werkelijkheid, tussen leugens en waarheid. Men maakt de hoge vlucht van hoge aspiraties, maar verliest daardoor ook zijn VERBINDING MET DE WERKELIJKHEID. Dat is de problematiek eigen aan elke vorm van geloof en godsdienst: aspiraties en idealisme vertekenen de realiteit.

Het Teken Ram is veel meer op zichzelf betrokken, teveel in ieder geval om zich te late meeslepen door verhalen die de toets van de WERKELIJKHEID niet kunnen doorstaan. Ram is ook te aktief en te lucied, om zich zomaar op sleeptouw te laten nemen zonder enige vorm van weerstand of verzet. Verzinken tot apathie en lijd-zaam toezien, alles zomaar passief moeten ondergaan, en over zich laten lopen, staat noch in zijn genen, noch in zijn geest gegrift. Ram leeft in het HIER en NU, dus spe-kulaties over hoe men "al slapend rijk zou kunnen worden" doet hij af als fabeltjes; de glorietijd van de zogenaamde influencers op YouTube en Tiktok zou wel eens snel kunnen afgelopen zijn, wanneer die verhalen als fake zullen beginnen doorprikt te worden. Een tijdje kan men mensen zand in de ogen strooien of een rad voor de ogen draaien, maar niet de hele tijd. Wat TE mooi blijkit om waar te zijn, IS het meestal ook.

Ram is ook behoorlijk DIREKT: what you see is what you get. En omgekeerd, appre-ciëeert hij deze eigenschap ook bij anderen: geen verbloemingen aub, zeg wat je te zeggen hebt, leg het uit zoals je het ziet, en probeer het niet mooier voor te stellen dan het is. Met mooie praatjes moet men bij hem niet afkomen. En liefst boter bij de vis aub: beloftes voor "later" ervaart hij niet als een eerlijke deal. Voor wat hoort wat: je krijgt loon naar werken, of je houdt op met werken. Iedereen moet leven, dus zon-der een billijke vergoeding heeft het geen zin. De belofte van een hemel na de dood, is alweer zo'n vorm van bedrog in zijn ogen: het is een wortel waarvoor men zich in een kar laat spannen. Le paradis est içi, en het leven speelt zich nu af. Veel beloven en weinig geven, doet de zotten in vreugde leven. Voor reclame-boodschappen valt Ram dan ook niet; hij kan ze wel leuk vinden, ermee lachen, er de draak mee steken, en ze zelfs naspelen. Maar VOLGEN? Neen hoor, want Ram is teveel gericht op zich-zelf om een sterke politieke leider, een guru of een doctrine slaafs te gaan volgen. Een ram is geen schaap nietwaar; en als het nodig is, geeft hij een stoot met de kop.

Welke richting kan Neptunus in Ram dan wél uitgaan?

Wel als Water-Planeet reinigt Neptunus niet alleen, maar lost ze ook op. Oplos-sing door verdunning, weglopen naar het laagst (evakuatie)punt, zich uitspreiden over een oppervlak, zich vezamelen als kommunikerende vaten. Water -en vooral het Bewegende Water van Vissen- is steeds "onderweg" en in circulatie. Van de lymfe-stroom in het menselijk lichaam, tot de getijden en de golven in de oceaan. Het ver-mogen om zich te reinigen, wordt als het regeneratie-vermogen omschreven: men verlost zich van ballast en afval, om als NIEUW te kunnen starten. In de New Age filosofie en godsdiensten wordt dit steevast voorgesteld als LOSLATEN; maar het is veel meer dan louter dat. In een oneindige oceaan is dit neer zozeer een kwestie van doelbewust de verbinding loslaten, dan wel de verbinding verliezen door elkaar te verliezen of zelf te verdwalen. Als men plots zijn kind in een mensenzee verloren is, dan zal men niet objektief konstateren dat "de verbinding is verbroken", maar wel in paniek uitroepen dat men zijn kind is VERLOREN. Verlies ervaren we doorgaans NIET als iets positiefs, of dat nu zijn job, zijn woonplaats of zijn partner betreft. Verliezen is de keerzijde van Winnen, en komen dus steeds SAMEN voor: elke winst houdt eveneens een bepaald verlies in; en elk gewonnen voordeel, heeft ook een be-paald nadeel. Dit aspekt gaat op de voorgrond treden bij de stand van Neptunus in Ram: we leven nu eenmaal in een IMperfekte, DUALISTIESE wereld, waarbij onze ervaringen steeds als een KOPPEL voorkomen: goed en slecht, positief en negatief, aktief en passief, een lach en een traan, yang en yin. Het non-dualisme dat als filo-sofie zijn opgang maakte dit laatste decennium, zal zich niet meer kunnen verder zet-ten: het vertrekpunt dat de realiteit non-dualisties zou zijn is immers geen werkelijk-heid, maar een concept, waarbij men zijn ideaal voor realiteit neemt.

Met Neptunus in Ram, zal men zich ook niet meer zomaar blijven laten gaan in zang en gedans, in extase en vervoering, in wilde fantasieën en kompleet uit de bol gaan in allerlei drank- en drugsfestijnen: dat zijn de excessen eigen aan Neptunus, door gebrek aan aan grenzen en limieten. Ram "kent" de wereld beter dan dromerige en gemakkelijk bespeelbare Vissen, en ziet erop toe dat zijn persoonlijke belangen worden gerespecteerd. Blind geloof, en blinde gehoorzaamheid? Neen bedankt! Volgzaamheid? Komaan zeg, laat MEZELF bepalen wat goed is voor Mij, akkoord! Ram brengt met andere woorden een gezonde dosis ego-besef binnen, zodat dit ego niet meer kan aansprakelijk worden gesteld voor alles wat verkeerd loopt in de we-reld. De zevende chakra of kruinchakra -het paarse energie-centrum zo eigen aan Vissen-Neptunus- moet niet in zijn waarde ontkend worden; maar hetzelfde geldt voor de eerste chakra of stuit-chakra, het rode energie-centrum zo eigen aan Ram -Mars. Wie zal het anders in jouw plaats doen? Niemand! Wat je zelf doet, doe je niet per se beter, maar wel voor de juiste persoon.

Nog zo'n typies Neputunus-thema: de onvoorwaardelijke liefde. Het zich opoffe-ren voor ander moge dan een hoog aangeschreven kristelijk ideaal zijn, het is even zoveel keer een excuus om niét aan zichzelf te moeten toekomen, of een alibi om niet voor zichzelf te moeten opkomen. De wereld is verdorie een vrij onverbiddelijke en ongenadige plaats, en de mensenwereld of maatschappij is zo mogelijks nog erger: sedert de vroegste tijden voeren stammen, volkeren, naties oorlog tegen elkaar om MEER voedselvoorraden, grond, rijkdom, macht,... te verwerven. De mens ziet zich-zelf graag als een hoogbeschaafd, geëvolueerd en spiritueel wezen, maar hij is OOK nog altijd een dier-soort, die gedreven wordt door primaire behoeften, instincten, en primitieve conditioneringen van duizenden jaren survival.

Vergeet dus al die mooie en hoogdravende voorstellingen die steunen op wishful thin -king en great expectations, want dat is de konkrete werkelijkheid niet. Want onder welke vorm kan en zal Neptunus in Ram zich dan WEL presenteren? Nu we toch over het Internet bezig zijn: als nog meer hacking, ID-diefstal, deapfake met AI, fake news en valse berichten. Neptunus houdt immers van chaos en verwarring. En realiseer je wel goed dat deze manipulatie van de werkelijkheid door ze ANDERS voor te stellen dan ze is -in enge zin: te liegen- niet alleen (onderbewust) gebeurt door idealistiese wereldverbeteraars en zogenaamde "komplotdenkers", maar in eerste plaats vooral bewust door de overheden en machts -hebbers zelf. Want wie heeft er alle belang bij om ervoor te zorgen dat het systeem niet zal veranderen, ook al stevent het naar een klimaatramp? Wie heeft er belang bij om de modale burgers in zijn macht te houden en in het gareel te doen lopen? Juist! Eén van de strategieën van Neptunus is van de dingen des levens MISTIG te maken, waardoor iedereen in verwarring wordt ondergedompeld. Als iedereen zijn eigen agenda volgt, en zijn wer-kelijke motief verzwijgt en verbergt, dan wordt het ontzettend moeilijk om te weten wat waar is, en wat niet in die berg van elkaar vaak tegensprekende OPINIES. Vooral wanneer iedereen blijft bedolven worden onder een berg informatie, berich-ten, zich tegensprekende feiten, klakkeloos overgenomen nieuws, en dit met zo'n snelheid van opeenvolging gebeurt, dat men niet de tijd heeft om er even over helder na te denken of bij iets stil te staan door te checken vanwaar "het" komt.

Neptunus in Ram wijst op het belang om ZELF zijn levenspad uit te stippelen, om zelf zijn keuzes te nemen, om te durven vertrouwen op zijn EIGEN denkvermogen en oordeelsvermogen. In een tijd van GPS en AI waar alles wordt voorgekauwd en uit-gestippeld, waarin alles erop louter is gericht van te volgen -het volgen van de regels, de doctrine, de ideologie, de etiquette, de norm, het kant-en-klare recept of voor-beeld, .....- wordt deze kracht van ZELF iets te onderzoeken zwaar gehypotikeerd. Even vlug op Google intikken, of Google Translate gebruiken, of dat ChatGPT laten uitwerken, en klaar is kees! Ik begrijp deze plotse hetze voor een enorm energie-ver-slindend projekt als AI niet: wat draagt het bij tot de wereldvrede, de bewustwor-ding, de verstandhouding tussen mensen? Nougabollen! Kijk eens mama en mensen: dank zij Facebook kan ik mijn eigen "artikels" publiceren; en dank zij AI kan ik nu ook alles waaraan ik denk in beelden en in een willekeurige taal uitbeelden. Waar blij -ven de KREATIVITEIT en de AUTHENTICITEIT? Weggeslorpt in de energie-reke-ning: niemand hoeft nog de verantwoordelijkheid op te eisen voor wat hij schrijft of denkt, nu een "programma" of een "algoritme" de dienst uitmaken. Vandaar dat men er op de asociale netwerken geen graten in ziet om zo vlug tot scheldpartijen over te gaan: wanneer de mediocriteit de algemen noemer is, dan kan men de illusie hebben dat ELKE emotie belangrijk zou zijn, of dat ELKE opinie ertoe zou doen, te beginnen met die van zichzelf natuurlijk. Als ik dus eerlijk mag zijn: ik heb nog nooit zoveel onzin en rotzooi gelezen, als in dat laatste jaar gedurende ik weer meer aktief ben geweest op Facebook.

Ook die tendens om werkelijk iedereen lief te vinden en wildvreemden te gaan knuf-felen, vindt ik geen authentiek, je zelfs geen respectvol gedrag. Door wat zou dat moe -ten ingegeven zijn? Tout le monde est gentil; tout le monde est beau? Ach, de wer-kelijkheid is, dat er mensen van alle soort, pluimage en kunde rondlopen, en dat het niet op hun gezicht staat geschreven wie zij zijn. Het valt dus te verkiezen eerst even gade te slaan om te zien "welk vlees" men in de kuip heeft, en van op deze perceptie zijn gedrag af te stemmen. Niet a priori wantrouwig, maar ook niet a priori vertrou-wend te zijn; niet per se afgaand op de eerste indruk, maar ook niet per se afgaand vanuit een belief of ideologie. Men moet zich steunen op registreerbare waarnemin-gen en feiten, niet op een van tevoren (in negatieve of positieve zin) gevormde opinie of vooroordeel. Neptunus in Ram vraagt met andere woorden een beetje nuchterder en realisties te zijn, ipv alles te bekijken doorheen de roze bril van goedheid en goed-gelovigheid. Niet alles komt als "vanzelf" in orde.

Het zich in iemands anders positie kunnen verplaatsen, is OK, maar dat hoeft daar-voor nog niet te betekenen met zou moeten verontschuldigen voor wie men ZELF is, of zich zou moeten excuseren om de dingen des levens vanuit ZIJN perspektief en invalshoek te bekijken. De lelijke gewoonte om voor alles en nog wat sorry te zeggen, moet maar eens afgelopen zijn; tenzij voor die paar keer dat het echt op zijn plaats is. "Sorry dat ik leef, dat ik plaats en ruimte opeis, en verlang dat men met mij rekening houdt" is een voorbeeld waar dat NIET op zijn plaats is, maar de uiting is van een soort masochisties onderdanigheidsgevoel.

Als het niet verkeerd is van te ervaren dat het niét met iedereen kan klikken , of dat men niet met iedereen even goed overweg kan, is het bijgevolg ook niet nodig om met IEDEREEN in verbinding te staan, of een relatie te hebben. Elk kontakt heeft immers een SPECIFIEK karakter en uitwisseling, waarvan men zich beter van be-wust wordt TERWIJL men in verbinding staat. Dat kan veel verkeerde verwachtings-patronen, misverstanden, problemen en teleurstellingen voorkomen, die zich bij verdere stappen automaties zouden stellen. Het is daarom soms beter in een vroeg stadium zijn grenzen aan te geven, ipv te moeten reageren wanneer en omdat die niet gerespecteerd worden. In het begin van een kontakt toont iedereen zich van zijn beste en aangenaamste kant, maar "paasbest" is niet de alledaagse norm: van zodra men "gewoon" met elkaar omgaat, treden ook de WERKELIJKE gedragspatronen op de voorgrond. Zijn werkelijke motieven, zijn diegenen volgens dewelke men leeft, en niet diegene welke men als "ideaal" vooropstelt. WIE men is wordt niet zozeer be-paald door wat men zegt, dan wel door hetgeen men DOET; dat is het realisme van Ram.

Nog zoiets: AFSCHEID nemen is veel moeilijker en komplexer dan dat dit met een "loslaten" wordt uitgedrukt. Het verondersteld een oppervlakkige binding met per-sonen die men niet lang kent, of met plaatsen waar men niet lang geleefd heeft (zoals op vakantie). Heel wat anders wordt dit voor mensen waarmee men jaren lang heeft samengeleefd, of met plaatsen waar men men jarenlang gewoond heeft. Dan worden zijn hechtingen letterlijk en figuurlijk LOS gesneden: een uitermate pijnlijk ver-werkingsproces dat TIJD vraagt om te healen. We leven niet alleen in een dualis-tiese en imperfekte wereld, maar ook één van hechtingen en tijd.