Art 21
Mijn Perikelen met Dating Sites (Deel 2)
RUBRIEK: Maatschappijkritiek Geplaatst op 24 januari 2015
Maar goed, ik ben een doorbijter, zo dus zo gemakkelijk gaf ik het ook weer niet op. Weliswaar koste het me niet alleen heel veel van mijn tijd, vaak van mijn meest ak-tieve daggedeelte: als je met vrouwen uit het Oosten date, zit daar gezwind een tijds-verschil van een 7 uur tussen. Wanneer het derhalve voor hen "prime time" is nl hun dagelijkse beslommeringen achter de rug liggen en het avond is, is het "hier" pas middag. Dat is een praktiese konsekwentie, maar niet zonder belang. Wil je met een Chinese dan bijvoorbeeld 's morgens chatten, dan zal je dat je nachtrust kosten. Je kunt mensen die daten met het Oosten, herkennen aan hun bleke teint en aan de wallen rond hun ogen. Maar bovendien kostte het me ook een bom duiten. Het is een echte jungle -als ik het zo mag uitdrukken- die Oosterse Datingwereld. Sommige Datingsites zijn redelijk: de beste zijn deze, welke slechts een vaste abonnementsprijs per maand vragen (va-riërend van zo'n 25 a 30 euro). Daaronder bijvoorbeeld: AsianDating ChinaLoveCupid AsiaFriendfinder Deze sites vragen GEEN bijkomend onkosten voor het versturen of ontvangen van berichten of het chatten is kosteloos. Ook kun je zonder problemen je regulier mail-adres naar elkaar doorsturen, zonder dat dit wordt omgezet in *******. Het nadeel van zulke "open sites" is dan wel, dat ze nogal eens geteisterd worden door allerhan-de scammers. Zoals daar zijn: vrouwen die zich onder een vals profiel en met een fake foto inschrijven, niet betalen, en van die tussentijd zo snel-snel mogelijk naar een zo groot aantal (mannelijke) deelnemers een mail sturen om gratis hen maila-dres te pakken te krijgen. Die worden nadien een paar uur later door de site gewist. Nogal vaak zijn dat mulatten of gewoon Afrikaanse vrouwen, wat een heuse verras-sing is wanneer men een Oosterse vrouw verwacht. Ik weet niet hoeveel koppels er destijds zijn gevormd tussen Oegandese mannen die wegen in China hebben aange-legd met de plaatselijke schonen, en vice versa, maar er schijnt blijkbaar een soort enclave te bestaan in Oeganda, want alle mails komen van daar. Het blijken stuk voor stuk ook zeer godsvruchtige vrouwen te zijn, wat in schril kontrast staat met de ronuit rondborstige foto's die ze bij hun vroom verhaal opsturen. Ze blijken overi-gens allen dezelfde scriptschrijver te hebben: dat is goedkoper. Nogal eens zend je een mail naar iemand op zo'n site, zonder dat je enig antwoord of vorm van respons krijgt. Dat kan zijn omdat de persoon destijds ontgoocheld is ge-worden door het gebrek aan respons (nou ja?), en de site niet eens meer bezoekt. Je profiel verwijderen, zelfs wanneer je dat aanvraagt, wordt eigenlijk niet gedaan: dat helpt de site om te kunnen pronken met het aantal deelnemers. Dus meestal is de geijkte werkwijze, dat de man wacht op een signaal van "interesse" van een vrouw, en "het dan mag uitleggen". Een speciale vermelding voor DateInAsia dat volkomen gratis, maar ook volkomen kinderachtig is: toen ik een vrouw die zichzelf met de pseudoniem Angel profileerde, mailde dat ze er weliswaar als een engel uitzag, maar of ik mij afvroeg of ze soms ook niet "a naughty girl" kon zijn, werd mij profiel ter plekke en stante pede voor één maand en zonder enige uitleg, geschrapt. Een ander nadeel van deze sites is ook dat ze dienen als ronselterrein en wervings-kampagne voor een aantal stukken minder bonafide Datingsites. Dus wanneer je daar vrouwen ontmoet die je inviteren om naar een andere site te gaan, zogezegd omdat ze toch o-zo-slecht Engels kunnen en dus een vertaling in het Chinees nodig hebben: niet doen! Als vrouwen niet voldoende Engels kunnen om te converseren, kun je er eigenlijk ook niets mee beginnen. "Volg dan eerst wat Engelse les", geef ik hen als tegenadvies. Er zijn een aantal sites van dat allooi, waar de nadruk zogezegd op "internationale ontmoetingen" (let op de nuance: geen betrekkingen!) ligt, en waar je dus moet be-talen voor de vertaling in het Chinees. Dat wordt eufemisties niet in dollars uitge-drukt, maar in "gold". Ik maak doorgaans de vertalingen via Google Translate, wat weliswaar niet perfekt is, maar wel kompleet GRATIS is. Maar deze vrouwen blijken telkenmale NIET in staat te zijn om dat te begrijpen. Vreemd, want in de andere richting slaag IK er steeds in, soms met enig denkwerk,om WEL steeds te begrijpen wat zij in het Chinees vertellen met deze zelfde vertaalfunktie. Wat bieden deze sites verder nog? Vaak ronuit kinderachtige "geschenken" die virtueel zijn, maar vooral van erg slechte smaak getuigen. Toen een vrouw van 26 nota bene mij vroeg "give me some duck" (vrij onbeleefd overigens) heb ik haar in mijn onwetendheid een afbeel-ding van Donald Duck opgestuurd. She was not amused. Heel wat van die foto's zijn impleciet of expleciet sexueel getint, wat ik uitermate bizar en inadekwaat vond: dachten ze nu echt dat ik even in een vliegtuig heen en terug naar Beijing zou wip-pen, om even met hen een wip te kunnen maken? Zulke sites zijn bijvoorbeeld: Life for love Love in hand GaGaMatch Uitermate bevreemdend, is verder dat je in deze sites eigenlijk NOOIT een ECHTE invitatie krijgt: als je een mail stuurt tot een kennismaking wordt die 9 keer op de 10 NIET beantwoord. Nou, wat doen al die mensen daar dan, vroeg ik mij logieserwijze af? Weten die vrouwen dan eigenlijk wel wat ze willen? Misschien begreep ik -AL-WEER- de "spelregels" slecht. "Let's chat dear!", en dat was blijkbaar geen verzoek, maar een soort bevel dat moest ingewilligd worden, of ik nu graag chatte of niet. Dus wat doen al die mensen daar? CHATTEN! Leidt dat tot iets, of kan dat tot iets leiden? Bij mijn weten alvast NIET, maar dat is alvast de ILLUSIE. De realiteit is, dat deze vrouwelijke "adverteerders" gewoon werkneemsters van de zaak zijn, en het dus hun job is van JOU zoveel mogelijk "gold" te ontfutselen, en daarbij alle truken uit het boekje en uit de foor gebruiken. Je kan op zo'n site weinig bitter uitrichten: je kan geen foto's, geen video's, geen mu-ziek, geen url, geen mailadressen en zeker het woord(!) Skype niet mailen. En wat je kan krijgen, is alweer bitter weinig: alleen alweer selfies die om het even waar kun-nen getrokken zijn; foto's uit hun echte leven of leefomgeving krijg je nooit te zien. Kun je dan weten of deze vrouwen echt zijn, en DEZELFDE vrouwen zijn waarmee je mailt of chat? NEEN! Het kunnen wat mij betreft ook bomma's of zelfs gewoon man-nen zijn die je antwoorden. Wat kun je nog krijgen? Uitermate slechte, nietszeggen-de en armoedige conversaties. "Is dat je echt haar?" "Neen, ik heb dat op straat ge-vonden." Echte scams en frauduleuze sites zijn er ook. ChnLove en TopFace zijn er bijvoor-beeld zo twee: ze zijn in handen van Oekraieniërs resp. Russen , en deze sites vragen voor ALLE bewerkingen geld. Ook voor de meest eenvoudige. Je krijgt bijvoorbeeld een mail van iemand toegestuurd en je bent benieuwd om te weten dat deze persoon je mede deelt, welnu: deze mail gewoon eens lezen, kost je alras zo'n 5 euro. Het spreekt vanzelf dat deze mails je worden toegestuurd door vaste mede-werksters, wiens enige bedoeling het is, je geld af te luizen voor hun werkgever. De vrouwen daar tonen je hun vurige belangstelling, en vechten om je aandacht, niet omdat ze je zo onweerstaanbaar vinden -maak je geen illuzies- maar omdat elke vaste "klant" voor hen extra inkomsten betekent. Je krijgt daar dus NOOIT een reëel of oprecht gesprek. Even terug komen op GaGaMatch: de sfeer lijkt daar -met de nadruk op LIJKT- gemoedelijker, want iedereen lijkt er vrijelijk onder elkaar te chatten, en er blijken geen verplichtingen te zijn. Het ligt er ogenschijnlijk niet zo dik op als bij de vorige sites. Maar bijna alle vrouwen zien er als modellen uit, beeldig en slank -dat zou de alarmbel al een eerste keer moeten doen bellen- , een beetje gelijk aan elkaar eigen-lijk. Maar alras komt de aap uit de mouw: je krijgt dagelijks een portie gratis -een techniek die bij alle verslavingen wordt gehanteerd- , maar van dan af wordt het plots peperduur. Het gebruik van de vertalingsrobot nl, want ineens blijken al deze dames verschrikkelijk slecht Engels te kunnen, ook al had je daarvan daarvoor NIETS gemerkt, en moeten al de mails vertaald worden (gemiddeld zo'n 1 euro per halve tekstlijn). Pogingen om het gesprek naar de reguliere mail te verplaatsen - die alle vrouwen perse hébben om zich te kunnen inloggen op de site- lopen vierkant op niets uit. Of ze begrijpen niet wat je "bedoelt" (kom nou), of ze zijn hopeloos onwe-tend (maar kunnen tegelijk overweg met alles??), of het lukt zogezegd niet, of ze doen het juist geteld 1 keer pro forma, en proberen je nadien terug naar de site te lokken. En als hen dat laatste niet lukt, laten ze het zonder boe of ba afweten ..... zon-der je evenwel weer hartelijk te mailen op de site, als je daar nog eens zou durven verschijnen. Maar voor mij wordt de prijs voor de grootse oplichterij gekaapt door een concern dat een hele trits "filialen" heeft, allemaal van dezelfde makelij en signatuur. Wan-neer je je trouwens op één inlogt, krijg je de hele reeks cadeau: AsianDate, Amo Latino, AnastasiaDate, Allemaal krak hetzelfde. Ze willen je doen gelonen dat je "exciting news" hebt, want dat een hele trits schoonheden je een "persoonlijke brief" hebben geschreven, en op een rij op jou staan te wachten. Hoogst geloofwaardig hoor, als je bedenkt dat je bij de echte vrouwen bijna geen reaktie kunt losweken. En hoef ik erbij nog te vermelden dat deze sites peperduur zijn, en alleen uit werkneem-sters bestaan? Ben je dan eindelijk UIT de problemen wanneer je een "gewone vrouw" vindt die met jou wil mailen of Skypen? Niet echt. Want alhoewel je in eerste instantie opgelucht zou kunnen zijn, zul je je alras moeten realiseren dat deze vrouw JOU heeft uitgeko-zen als haar "target" of "projekt". Het zijn wel individuele personen en weliswaar géén scammers, maar vrouwen met een missie, laat ons zeggen: jou voor hen te winnen. Het accent ligt daarbij meteen op een emotionele connectie te MAKEN; niet te laten groeien, te laten ontstaan in de tijd of whatever, neen: te FORCEREN. Denk dus vooral niét: haha, eindelijk iemand die in mij geïnteresseerd is, en waarmee ik een normale conversatie kan voeren. Neen hoor, je komt gewoon van de regen in de drup: deze (soort) vrouwen spreekt veel te SNEL over Liefde, het Lot, de Relatie, en een hele resem Grote Woorden, om je te vermurwen dat zij het werkelijk "menen" om met jou een bestaan uit te bouwen. En zij schijnen daarbij steevast een geweldige haast te hebben, want ze spreken je direkt aan met allerlei koosnaampjes als "honey" en "darling" wat een intimiteit en nabijheid moet suggereren, die er nog niet kunnen zijn. En zij willen ook dat je direkt afkomt, en dat je nog eens direkt met hen zou trouwen ook. Het zal je dus bevreemden, maar wanneer je met hen over hun dage-lijks leven of hun konkrete situatie wilt hebben, dan geven zij forfait: het is alsof zij maar alleen over hun missie kunnen en willen praten. En dat is in werkelijkheid ook de deal: het is een "verstandshuwelijk" tussen twee volwassenen met vastomlijnde takenverdelingen en opdrachten, genomen vanuit erg pragmatiese overwegingen. Nou goed, maar waarom daar dan met alle geweld het plaatje van "Liefde en Lot" op plakken? Om het voor zichzelf acceptabel te maken, en de bittere pil te vergulden? Voor mij is dat een erg vreemde rederingswijze: AL deze vrouwen -en mannen ook uiteraard- met AL hun dromen, maar met zo verschrikkelijk verkeerde verwachtin-gen over wat ze willen zoeken en kunnen vinden, en wat het van hen ECHT zal ver-gen. Wat gebeurt er dus, wanneer je niet in dat "teoreties" verhaal meegaat, en gewoon een normale, persoonlijke konversatie blijft zoeken? Wel, dan haken zij alweer zon-der de minste uitleg of beleefdheid af. Enkelen proberen nog met de (overigens ge-kende) truuk: moet ik dan mijn profiel van de site halen om je te bewijzen dat ik het echt "meen"? Het is een dubbele illuzie, omdat alleen de sites zelf iemands profiel verwijderen; en die doen dat alleen bij een aanklacht. Dat laatste heb ik voor twee dames dan ook terdege gedaan omdat ze maar liefst onder 3 verschillende namen "tewerk gingen". Trop is teveel! Maak je dus geen illusies, als je al een "zekere leeftijd" hebt bereikt zoals ik: OOK Aziatiese vrouwen willen in de eerste plaats jongere mannen. Ik heb verschillende malen aan tal van hen proberen uitleggen, dat het precies op DAT vlak was dat ze zouden moeten leren compromissen te sluiten. Het helpt geen moer. Hoe jongere, Westerse mannen zouden moeten vallen voor een Aziatiese vrouw met wie ze moei-lijkheden zullen hebben om te kommunikeren en om haar te kunnen ontmoeten, en een hoop geld, aandacht en geduld aan haar zouden moeten spenderen, terwijl het zoveel gemakkelijker voor hen is om gewoon een vrouw uit hun neigen taal en kul-tuur te pikken, is voor mij een raadsel. De mythe dat Oosterse vrouwen "gemakkelijker" zouden zijn is al even grote larie: de "onderwerping" hoort zogezegd bij het huwelijkscontract. Maar persoonlijk heb ik in mijn kontakten gevonden dat de Chinese vrouwen nogal eens moeilijk en veeleisend kunnen zijn. Nu, dat zal OOK wel zijn redenen hebben nietwaar, waarom zij in hun kultuur geen man vinden. Vaak is dit niet louter "pech", maar ligt een bepaalde pro-blematiek daaraan ten grondslag. En met DEZE problematiek wordt jij als "toekom-stige partner" dus sowieso gekonfronteerd. En dan denk ik niet meteen aan een voor-geschiedenis wanneer ze kinderen hebben bijvoorbeeld, maar veeleer aan bepaalde karaktertrekken en specifieke relatieproblematieken. Een "onbeschreven blad" den-ken te kunnen vinden, zou van een vergaande naïeviteit en illusie getuigen. Ik zou je dus ten stelligste willen aanraden, van dit EERST goed uit te zoeken, VOOR ALLEER te "trouwen". Probeer gewoon eerst gewoon een tijdje met haar samen te leven, zoals je hier zou doen. Anders kom je van de drup in de een stortbui zonder er argwaan in te hebben. Ik wens je veel geluk toe, want je zal het nodig hebben. En veel doorzettingsvermogen. Het heeft mij 15 maanden intensief wroeten en mailen ge-kost, om alle valkuilen te omzeilen, en met veel vallen en opstaan, uiteindelijk ie-mand te vinden met wie het klikt. Maar DAN begint "het echte werk" pas eigenlijk: naar "daar" gaan en elkaar ECHT leren kennen. Dat is echter een ander verhaal; dit was de weerslag van mijn bij tijden zelfs bitsige gevechten op en met datingsites. Aljejuhla! |