Art 1
Intuïtie is geen gevoel of geloof(1)
RUBRIEK: Intuïtie-Energie Geplaatst op 2 november 2007
Precies omdat in de Westerse cultuur de intuïtie zo stiefmoederlijk behandeld wordt, blijven er zoveel misverstanden over bestaan. Zo kan men in de mei-editie van het nochtans “serieuze” magazine Science lezen: “Het probleem met veel wetenschap-pelijke feiten is, dat die ingaan tegen onze intuïtie”. Niet alleen slaat men hier twee dingen door elkaar (een probleem en een oorzaak nl), maar bovendien stelt men intuïtie daarbij gelijk aan “geloof”. Als creationisten echter de feiten over de ouder-dom van de Aarde en van de mens niet willen accepteren, heeft dit niets met hun “intuïtie”, maar alles met hun doctrinair geloof in de bijbel te maken. Men stelt daarbij de wetenschap als “objectief systeem” ter perceptie en kennis van de realiteit, tegenover een subjectief en emotioneel volharden in een geloof. Strikt gezien is het erg dom van de creationisten van te blijven volharden in zo'n kompleet achterhaald en reactionair standpunt; maar dat is hun probleem, en eerlijk gezegd interesseren zij mij geen moer. Belangrijker is hierbij dat zij aldus het misverstand aanwakkeren, dat zogezegd alleen wetenschap een geldig alternatief voor het waarnemen en de kennis van de realiteit kan bieden.
Het is precies door zich tegenover zulke doctrinaire geloofssystemen te stellen, dat de wetenschap het alleenrecht op “de realiteit” probeert te claimen. Ten onrechte, want primo staan nog heel wat ANDERE KANALEN tot onze beschikking om deze realiteit in haar volheid te ervaren (waarover verder meer). Ten tweede bekijkt en bestu-deert de wetenschap niet de ganse realiteit, doch slechts een stuk ervan; meer be-paald de materiële dimensie. En tenslotte ten derde, is ELKE kennis, dus ook de wetenschappelijke, het resultaat of het produkt van een bewustzijnsdaad. Dit kan misschien erg droge kost lijken, maar het is erg belangrijk om de ROL van het bewustzijn binnen dit alles te kunnen begrijpen. Ter verduidelijking: het bewustzijn hierbij bekeken NIET als teoreties-filosofies concept, maar als levende realiteit in ons dagelijksen konkreet bestaan!
Ik probeer het zo eenvoudig mogelijk uit te leggen: aan de ene kant, is er precies die realiteit waarin we leven en waarvan we deel uit maken. Aan de andere kant is er “de realiteit” zoals we die ervaren en zoals we die begrijpen: dat is de reproductie van de realiteit in onze KOP: de mentale map door erover na te denken, kortweg “kennis” genaamd. Bijgevolg is die reproductie afhankelijk van de manier waarop we naar de realiteit kijken en erover nadenken. Kijkt men op rationeel-wetenschappelijke wijze naar de realiteit, dan is ook zijn kennis over die realiteit rationeel-wetenschappelijk. Kijkt men op esoteriese wijze naar die realiteit, dan levert dat een esoteriese kennis op. Elke kennis is dus slechts de weergave van de manier van kijken en denken, of van iemands bewustzijn. Bijgevolg-iets wat Krishnamurti voortdurend benadrukte-: verwar die map of dat “programma” in je kop, nooit met het echte ding. Kennis is slechts een “verslag” of een beeld , en nooit de LEVENDE REALITEIT zelf.
