Art 21
Helder Zien versus Helderziendheid
RUBRIEK: Het Paranormale    Geplaatst op 22 februari 2020

Iedereen kan helder zien. Dat heeft te maken met onze rechterhersenhelft die ons een beeld geeft van de totale realiteit, de wereld zoals die is, of het HELE verhaal van iets of iemand. Rond de leeftijd van 6 jaar begint in onze kultuur de indoktrinatie van het linkerhersenhelft-denken, met zijn oog (!) voor détails. Op zich is er natuur-lijk niets verkeerd aan het kunnen focussen op verschillen, want die kunnen het verschil (!) tussen leven en dood betekenen (een tak kunnen onderscheiden van een gifslang bijvoorbeeld). Een kind moet oplettend worden voor wat er letterlijk en fi-guurlijk beweegt in de buitenwereld. Maar tegelijk ebt het vermogen weg om op be-vredigende wijze een totaalbeeld samen te stellen, omdat men leert op patronen terug te vallen, die de ervaringen plaatst en katalogeert.

Als kind was ik sterk intuïtief, wat inhield dat ik een heleboel dingen opmerkte, aanvoelde en te weten kwam, die ik eigenlijk niet "kon" of "mocht" weten. Dat is niet bijzonder, maar iets wat ieder kind kan. Ieder van ons wordt geboren met een arse-naal aan registratie-kanalen, waarmee hij de werkelijkheid rondom zich kan peilen. Omdat alles in onze kultuur herleidt wordt tot zijn stoffelijke komponenten, worden deze kanalen gereduceerd tot de 5 zintuigen. Maar ten eerste zijn er meer dan 5; en ten tweede beslaan ze meer dan louter "stoffelijke indrukken". Wanneer een kind met zijn smaakzin bijvoorbeeld iets proeft, en beslist of hij dat lust of niet lust, dan gebeurt dit op basis van zijn eigen persoonlijke en vrij arbitraire voorkeur: in een se-konde beslist hij wat zijn "relatie" ermee is, op basis van zijn likes en dislikes (als ik zo vrij mag zijn op te merken: dit kinderlijk gedrag openbaart zich tegenwoordig nogal eens bij volwassenen op Facebook en Co). Maar deze "informatie" geeft niets weg over het wezen van wat hij proefde. Helder proeven, houdt in dat men regis-treert BOVEN zijn persoonlijke voorkeur heen: "objektief" als het ware (want weten-schappers zullen nooit dat woord gebruiken voor een "subjektieve" ervaring haha).

Met zijn tastzin kan men te weten komen, hoe het oppervlak van een ding of de huid van iemand aanvoelt: koud of warm, ruw of zacht, vochtig of droog, ......: informatie die ook het karakter duidelijk maakt. Helder horen, geeft informatie weg van ie-mand DOORHEEN zijn stem: er klinkt bijvoorbeeld, behoorlijk wat nijdigheid of hardheid door in die zijn stem. Met helder ruiken, kunnen we iets opvangen over de aard van iemand (die ruikt "zwaar" of "licht"), én over zijn algemene gezondheidstoe-stand: die ruikt "vermoeid" of "zurig", tot en met heuse ziektes (diabetes ruikt "zoe-tig", een longaandoening "mosselig", een nierprobleem "plastiekachtig", iets aan de lever "branderig", .....). Honden die zoveel beter dan ons kunnen ruiken, kunnen trouwens getraind worden om deze ziektes te detekteren. We geven steeds iets "weg" over ons wezen, als toepassing van deel voor het geheel.

Honden, ratten en duiven zijn experts in het registreren van ritme-verstoringen: veranderingen in het magneties veld. Bijvoorbeeld van Gaia bij naderende aardbe-vingen of vulkaanuitbarstingen, of "domweg" om hun weg naar "huis" terug te vin-den. Denk ook aan de grote trektochten van bepaalde vissen en vogels. Honden kun-nen ook nakende epilepsie-aanvallen bij hun baasje op tijd detekteren. Dat is dus ook een "zintuig".

Met "zien" wordt het duidelijk dat er een verschil bestaat tussen gewoon waarnemen en de bewustzijnsakt: oppervlakkig kijken is gewoon een vorm registreren, terwijl zien inhoudt dat men DOOR die vorm iets van het wezen of de essentie van iets of iemand opvangt. Dat geldt nog meer, voor de registratiekanalen helder voelen, hel-der denken en helder weten. Al deze afzonderlijke stukjes worden NIET samenge-voegd in de "centrale computer" dat ons brein is. Het is derhalve ons bewustzijn die ze bij elkaar brengt. Dit houdt ook in dat de mate waarin deze stukken informatie zullen "geaccepteerd" worden, zal afhangen van de mate van openheid of geslo-tenheid van dat bewustzijn.

Samengevat kan men stellen, dat bijvoorbeeld het vermogen om helderziende mo-menten te hebben of heldere inzichten aan elkaar te rijgen, zal afhangen van de mate waarin men zijn helderziend-kanaal kan laten stromen en zich bereid zal tonen om informatie langs deze weg verkregen in het bewustzijn toe te laten. Heeft men van jongsaf aan die geleerd te verwerpen en te onderdrukken, dan WIL men die niet ge-bruiken, en kan dat niet funktioneren.
AFZONDERLIJKE flarden kunnen als beelden zo'n beetje als een stukje film in het bewustzijn afgespeeld worden. Hetzelfde gebeurt wanneer men visualisaties doet: men projekteert voor zijn geestesoog -het zogenaamde derde oog- een bepaalde ak-tiviteit of prestatie (sport) om op mogelijke problemen of hindernissen beter te kun-nen anticiperen. Vooruitzien is voorzien.

Wanneer men dan in de realiteit de ervaring heeft, die men reeds daarvoor in zijn bewustzijn heeft afgespeeld, kan een déjà-vu-gevoel opkomen. In sommige geval-len heeft men dit scenario niet afgedraaid bij wakend, maar bij slapend bewustzijn. Wat een kenmerk is van dromen, kan ook een kenmerk van helderziende flashes of films zijn: men kan zowel naar het verleden terug keren, als naar de toekomst extra-poleren. Het wezen van iets of iemand ontvouwt zich immers in de tijd als een con-gruentie of analogie: de vorm evolueert in overeenstemming met zijn inhoud. En een bepaalde problematiek draagt iemand als karma zijn ganse leven met zich mee. Dat zijn prakties bekeken het dekor of de achtergrond waartegen zich het levens-verhaal afspeelt. Iemand die het bijvoorbeeld moeilijk heeft om zich ergens te vesti-gen, zal het in zijn jeugd moeilijk hebben om zich ergens "thuis" te voelen, en zal ge-durende zijn leven ettelijke keren verhuizen. Iemand die moet kampen tegen over-macht (zoals uw nederige dienaar), zal zowel in zijn jeugd verschillende overmachts-situaties moeten ondergaan, als in zijn volwassen leven het gevoel krijgen van het te moeten opnemen tegen "windmolens" om zijn gelijk te krijgen of zijn verhaal te laten horen.

Verleden of toekomst, maken hierbij weinig uit, omdat het maar "doorsneden" op een bepaald tijdstip zijn, en het verleden zowel als de toekomst projekties zijn van het heden. Twee voorbeelden om dit te illustreren: in mijn dating-geschiedenis kreeg ik op een bepaald moment het beeld of het visioen door, van een Aziaties meisje dat in mijn tuin aan het spelen was. Dat was een previeuw: een gebeurtenis die nog zou gebeuren, zond zijn schaduw of boodschap VOORUIT in de tijd. Men ziet wat kàn komen, als men daarvoor zal gaan. In ons Westers denken zien we tijd als iets li-neairs, terwijl het meer een cyclies gebeuren is. Men krijgt een vooruitzicht, een visionair beeld van een toekomst als mogelijkheid om er zijn heden anders mee te gaan organiseren. Let wel op: dit is iets kompleet anders dan self-fulfilling-prophety. Men moet er zich naartoe werken. Als ik op basis van dat signaal mijn dating niet anders was gaan aanpakken, was dat beeld nooit realiteit geworden. Het zijn signa-len, en geen fataliteiten.
Een ander voorbeeld: in een droom had ik gezien hoe een tante "aan de andere kant" een nieuwe woonst aan het kiezen was. Ik verwittigde mijn moeder om haar zuster nog eens te gaan bezoeken, en haar nog eens te kunnen zien voor het daarvoor te laat zou zijn. Mijn moeder deed dat, en het was hun laatste ontmoeting, want 3 maanden later stierf haar zus.

Samengevat kan men al deze "paranormale" vermogens begrijpen vanuit de emana-tie van een levende persoon: er vindt een uitstraling plaats van iemands fysieke ongemakken en pijn, zijn emoties en gedachten, zijn energie en zijn problemen. Naargelang iemand empaties is, kan hij daarvan bepaalde delen of signalen opvan-gen. In iemands horoskoop kan ik in iemands quintessence duiken, om daar een ver binding te maken met iemands wezenlijke essentie en problematiek. Een horos-koop geeft de blauwdruk van iemands volledige verhaal. Ook hier geldt: wil men fo-cussen op een bepaald onderdeel daarvan, dan moet men dààr een "doorsnede" ma-ken onder het motto "deel voor geheel". Dat is de manier hoe helder denken werkt.