Art 17
Guppy: Nieuwe patronen anno 2020
RUBRIEK: Guppy Kweek Geplaatst op 27 augustus 2020
Er zijn in de guppy-wereld dit jaar een aantal nieuwe types definitief door gebroken. Dat is niet via de traditionele guppy-clubs gebeurd, maar door de guppy-kwekers, en meer bepaald in de guppy-farms in Azië. Deze nieu-we types zijn daardoor nog niet als dusdanig erkend als nieuwe "stammen" en nog niet opgenomen in de standaards, maar dat gebeurt al in Azië, dus als Westerlingen deze als exportdieren aan het kopen zijn -een evolutie die aan de gang- dan zullen die binnen afzienbare tijd wel in die lijst opgeno-men worden.
Over welke types gaat het? Wel; er is eigenlijk sprake van een nieuwe gene-ratie kruisingsprodukten tussen Snakeskins en Half Blacks. Al ruim 10 jaar geleden doken regelmatig hybriden op die Green Tiger werden ge-noemd. Deze werden bekomen door Snakeskin of King Cobra te kruisen met Tuxedo, en leverde guppen op die vanwege de Zebrinusstrepen op het achterlichaam Tiger werden genoemd. Van de Tuxedo brachten ze niet alleen vaak het Platinum mee, wat voor een mooie glans in het voorli-chaam zorgt, maar ook een iets kortere staartvin die breder en ronder is uitgezet. Verder doorkweken bracht dan exemplaren met mooi uitgewaai-erde staartvinnen die Half Moon (HM) tot zelfs Full Moon werden ge-doopt, en als dusdanig in korte tijd populair zijn geworden (zie foto hier-boven).
Een ander kruisingsprodukt van deze twee stammen, is de Dragon , die iets meer kenmerken van de Half Black vertoont -het caudaal zwart is dui-delijk merkbaar- en door inbreng van de Tuxedo-genen een meer ver-snipperde pigmentatie heeft. De menging van de Mozaiektekening in de staartvin bij de Tuxedo, en de Lacetekening bij de Snakeskin, heeft bij de Dragon een staart-tekening opgeleverd die bestaat uit uitwaaierende stre-pen, wat het "Maan-effekt" nog eens versterkt.
Meest voorkomend zijn de groene, gele en rode hybriden (zie foto hieron-der). Na een tijd bekwam men ook blauwe en andere kleurvariëteiten, maar die ogen iets minder strak omdat blauw wel kan harmoniëren met andere kleuren, maar als hoofdtoon met veel zwart een beetje flets en "vuil" kan overkomen.
Men is nog een stap verder gegaan. De zwarte pigmentatie kan immers nog andere patronen vertonen. Als we de Galaxy nog eens onder de loupe ne-men (zie foto hiernaast links), dan kan men zien dat de "bandit"-tekening heel grillige vormen kan aannemen, en al dan niet vergezeld kan zijn van bijkomende, soortgelijke tekeningen. De kombinatie van Snakeskin-teke-ning met de "Pixel"-tekening van de Tuxedo, kan dus ook verspreid over het GEHELE lichaam een soort kruimel-patroon maken. Ik heb dit pa-troon dan ook toepasselijk de Crumble-tekening genoemd. Voor zover ik weet heeft tot nu toe niemand dit patroon opgemerkt, dus neem ik de eer waar als eerste een naam uit te kiezen. Voor alle duidelijkheid: ik heb deze guppen niet zelf gekweekt; maar het kind mag een naam hebben.
Het interessante aan dit patroon, is zijn grilligheid. Naar alle waarschijn-lijkheid is dat ook de reden waarom het tot nu toe niet als een stam werd geregistreerd: het kan van een soort dikke Zebra-strepen gaan, tot een aantal onregelmatige puzzel-stukken, met daartussen een heel repertoire aan vlekken en strepen. Hoe meer de Tuxedo-aard doorweegt, hoe grover de tekening kan worden. Op de foto hiernaast kan men die als dikke, onge-lijkmatige strepen -Gross Crumble- zien. Hoe meer de Snakeskin-aard door-weegt, hoe integendeel fijner het patroon kan worden. Op de laatste foto hier links, kan men een tekening zien die niet zoveel verschilt van de Galaxy, maar die wel over het gehele lichaam doorloopt: Fine Crumble.
Als je denkt dat hiermee de kous af is, heb je het mis. Hetzelfde kan "ge-beuren" met dat andere vaste patroon op het achterlichaam (naast Half Black): Japan Blue. Op de foto hieronder kan men zien hoe dit patroon, dat normaal bestaat uit één, coherente en egale deklaag, daardoor ook kan uit elkaar vallen of versnipperen tot een willekeurig netwerk van sterk en zwak bezette stukken. Geen egale "broek" meer, maar meer een soort "mo-derne jeansbroek" waarin allerlei scheuren en gaten zitten. En in alle eer-lijkheid: dat oogt ook mooier, omdat de afwisseling van blekere en donkere stukken, of feller gekleurder en zwakker gekleurde zones een diepgang geeft. Het ziet er meer uit als een reliëfkaart met bergen en dalen, dan een vloer die met een vast tapijt is bedekt. Het fixed genoom dat Japan Blue tot nu toe was, leek eentonig en weinig genuanceerd. Nu dat patroon blijkbaar een beetje gekraakt want open-gebroken is, laat het meer speling toe.
Vraag is natuurlijk HOE het dan exakt wordt overgeërfd. Want Japan Blue was aanvankelijk, samen met de Tuxedo, één van de gemakkelijkst te kwe-ken soorten door zijn uniformiteit en zijn uniforme en konstante overer-ving. Nu dat fixed genoom open gebroken is, zal het grotere inspanningen vergen om deze mooie, nieuwe vissen te kweken. Slechts een bepaald per-centage zal zo zijn, schat ik in, en dus zal er meer "afval" met ronduit slech-te of gebrekkige kleuring bijzitten. Openbreken van stukken fixed genoom, gebeurt door regressie, en gaat derhalve steeds gepaard met een verlies.
Datzelfde streven naar diepgang, kenmerkt de revival van de albino. Even ter herinnering brengen: bij albino worden alle "deklagen" er eigenlijk af-gestript, omdat ze doorzichtig worden. Een albino is dus eigenlijk een gup-py die aan streaptease doet: hij heeft alle jasjes en alle kledij uitgespeeld en staat "in zijn onderbroek". Nu, wat voor mensen geldt, geldt ook voor de gup: niet iedereen staat er beeldig bij in zijn onderbroek. Dus wat geldt voor Cristiano Ronaldo, geldt niet voor jan en alleman. Hetzelfde geldt voor albino's: als recessieve homozygoten zien ze er eerder vlak en flets uit, als ze daarnaast niet ook een beetje genen voor kleurnuances bezitten. Vergeten we niet dat het voornaamste gebruik van albino's in de guppy-kweek, er tot nu toe vooral uit bestond om in monochrome kleurstammen, ander, storend geneties materiaal te doen "verdwijnen". Bij albino-wit ziet men dan bijvoorbeeld niet de zwarte vlekken of gekleurde zones die men bij de de normaal gekleurde grijs-vorm kan zien.
Dus moet men er zorg voor dragen om een GOED gebruik te maken van dit vermogen. Het is bekend dat strippers naar de zonnebank gaan voor een mooiere huidteint: niets is zo lelijk als een schreeuwend witte huid te to-nen die nooit door het zonlicht is beschenen. Om diezelfde reden zien de meeste albino's er flets en vaal uit. Ik heb op een Facebook daarover eens ambras gekregen: waarom ik dat zonodig moest zeggen dat ik een bepaal-de albino niet mooi vond. De reden daarvoor was simpel: omdat het ook geen echt mooie vis was. Men moet af van die lelijke gewoonte van op Fa-cebook ALLEEN komplimenten en likes te willen geven. Een beetje meer kritiese zin en eerlijkheid zou al een groot verschil maken. Men moet origi-naliteit in de verf zetten, en niet klakkeloos de mainstream volgen.
Maar goed: terug naar de albino's dus. Hieronder een mooi voorbeeld, van hoe zachtere kleurnuances en tekeningen nog kunnen doorschemeren bij een Albino Blond Snakeskin. Dit vind ik wel een mooie gup. Noteer hierbij dat net zoals bij de Ginga's de kombinatie met blond een mooi resultaat kan geven. Deze kombinatie is 5-voudig recessief, dus het vraagt wel een paar generaties om de stam zover te krijgen. Vergelijk dat met de albino's in de linker-kolom, en maak zelf je evaluatie en konklusie. I say no more!
Ook de Snakeskin zelf is onderhevig aan een aantal vernieuwingen. Eerst ter herinnering een "ouderwetse" Lace, zoals we die al een aantal decennia kennen, en in die tijd een aantal verbeteringen heeft meegemaakt zoals een grotere staartvin en een grotere dorsale vin; maar voor de rest nagenoeg identiek bleef.
Een eerste innovatie bestaat eruit dat het filigraan-motief drukker en dus denser werd. Men kan duidelijk opmerken dat er meer "stippen" aan-wezig zijn. Vergelijkt men in détail de tekening bij een antieke Lace met die van een moderne versie, dan kan men dat de filigraan-tekening bij deze laatste bestaat uit een vlechtwerk van 3 verschillende lijnen (wit, grijs of zwart, en goud) die met elkaar verweven zijn zoals Keltiese knopen (zie fi-guur links helemaal onderaan).
Samen met Metallic en Goud verleent dit deze oude stam letterlijk en fi-guurlijk een nieuwe glans, maar voor andere kleuren dan WIT, kan men zich ook afvragen of dit drukke design niet een beetje "van het goede teveel wordt". Een nieuwe auto mag bijvoorbeeld een beetje glimmen, maar wan-neer een rode sportwagen schijnt en schittert als een reflectie-spiegel, dan is het er een beetje "over". Met andere woorden, ook hierin werd de limiet bereikt, en het patroon is zo dens geworden, dat het niets meer aan de ver-beelding overlaat.
Nu even een moeilijk punt: de Black Lace is zo'n andere nieuwigheid die zowel in Nieuw-Zeeland als in Azië wordt gekweekt. Want deze hersenbre-ker: is de zebra een zwart dier met witte strepen, of een wit dier met zwarte strepen? Op dezelfde manier: is de Lace een guppy met een zwart streep-jespatroon en witte tussenruimtes, of met witte strepen en donkere tussen-ruimtes? In de praktijk lijken BEIDE voor te komen, naargelang de betrok-ken basiskleuren van de gup. Wat men met deze Black-Lace bedoelt, is dat de toon van de grijze strepen werd verdonkerd tot een intens inkt-zwart. Ik heb een vermoeden dat het oorspronkelijk van een hybride met een Endler afkomstig is, maar helemaal zeker ben ik daarvan niet. Feit is dat hij op-duikt bij kwekers die gespecialiseerd zijn in Endlers, of het moet zijn dat deze mutatie plots spontaan opgedoken is in kruisingen tussen Snakeskin -stammen. In ieder geval: er is GEEN WIT betrokken in de Black Lace.
Wat er ook van zij, de wijfjes zijn eigenlijk bijna mooier dan de mannetjes, omdat zij OOK het filigraan-motief in hun achterlichaam vertonen, en voor guppy-wijfjes-normen buitengewoon mooie vinkleuren kunnen vertonen. Bij mannetjes werkt het contrast met het "extra-zwart" een beetje verkeerd uit, omdat het de blekere kleuren in de staart dempt. Als men erin zal sla-gen in die staartvin fellere kleuren te introduceren, dan kunnen dat echte juweeltjes worden. Maar dat zal blijkbaar nog een tijdje kunnen duren. Initiaal zijn Black-Laces dus Snakeskins van een bepaalde kleur met een ZWARTE kant-tekening. Ik heb bemerkt dat men vaak nogal eens zwarte Snakeskins met een WITTE kant-tekening als "Black Laces" voorstelt. Strikt gezien is dit dus niet korrekt, want die zijn eigenlijk het negatief daarvan, en zouden beter Black Snakeskins met White-Lace worden ge-noemd (zie laatste foto). Geen paniek! Denk eraan: het netwerk of kant-werk is opgebouwd met garen van 3 kleuren.
