Art 4
Afschaffing biologielessen
RUBRIEK: Maatschappijkritiek Geplaatst op 26 mei 2008
Dit is een evolutie die zeer typerend is voor het type kultuur waarin we leven: een technologiese maatschappij die zich meer en meer verwijdert van de natuur. Fysica en chemie bekijken de realiteit vanuit een materialisties-mechanies oogpunt, terwijl biologie de realiteit bekijkt als een levend en natuurlijk proces. Dat vind men vandaag blijkbaar ook al overbodig: leve de mechaniese werkelijkheid!
Het was al een tendens die INTERN bezig was toen ik in de seventies biologie aan de universiteit gestudeerd heb. Voor mij was de bioloog een buitenmens die IN DE NATUUR bewoog, en daarin zijn observaties en studies uitvoerde. Of hij nu vogels, planten of waterdieren bestudeerde, hij stond steeds in rechtstreeks kontakt met de natuur die hij observeerde. Maar reeds toen al, was er een tendens waar te nemen naar een "kliniese biologie": de bioloog als laborant in een witte kiel, die zijn observa-ties in het labo deed, door microscopen tuurde en zijn experimenten per komputer uitvoerde. Zowel in de evolutie van de genetica als in de biotechnologie van water-zuivering en konsoorten -zogezegd nieuwe werkgelegenheden voor de afgestudeerde biologen- werd het accent verlegd naar de "toepasbaarheid" voor en door de mens. Het ging hem kortom niet langer meer om de NATUUR waarvan de mens een onderdeel was, maar om de realiteit zoals de MENS die wou gebruiken en ontwerpen. Dat is niet "de biologie opentrekken", maar verengen binnen de belangen van de maatschappij. In wezen is dat precies dezelfde instelling waarmee men decennia lang de natuur vervuild heeft vanuit "ekonomies-maatschappelijke" motieven. Het is dus uitermate HYPOCRIET van aan de ene kant educatieve signalen te geven voor "zorg aan het milieu", maar aan de andere kant geen enkel respect op te brengen voor die natuur zelf.
Die tendens is natuurlijk al veel langer bezig: sinds de zogenaamde "industriële ont-wikkeling". Een visie die berust op twee pijlers: het mechanies-wetenschappelijk wereldbeeld die de realiteit als een object voorstelt (waar het subject dan zogezegd buitenstaat), en het kapitalisties principe van winst-maken (waaraan alles moet ondergeschikt zijn). Het is een evolutie die samengaat met de teleurgang van de boerenstiel en van alle andere ambachten die indirect van die natuur leefden. En het resulteert in een tendens dat de brandstoffen door economiese manipulatie steeds duurder worden, terwijl de landbouwproducten steeds goedkoper moeten worden. Hieruit blijkt waar men zijn PRIORITEITEN legt.
Op alle niveau's en op alle geledingen van het leven van de "moderne mens" sijpelen deze principes naar binnen. In alles wat hij doet, wordt de natuur de dupe. Er blijft letterlijk en figuurlijk minder en minder plaats meer over voor alle andere levende wezens op deze planeet: bossen moeten wijken voor wegen en bebouwing, en dieren worden verbannen naar reservaten of "gevangenissen".
Ik herinner me nog goed hoe als stadskind een klasbezoek aan een echte boerderij, grote indruk op mij gemaakt had. Maar waar kunnen kinderen nog echte levende dieren ervaren? Op een zeldzame kinderboerderij, waar diezelfde edukatieve dub-belzinnige signalen worden gegeven? Kijk maar eens naar het SPEELGOED in de winkelrekken van grootwarenhuizen en speelgoedwinkels: tegen 20 Star Wars, 20 Alien Monsters, 10 GI Joe's en 10 dinosauriërs, is er één onnozel pakje met plastie-ken scharminkels van boerderij- of jungle-dieren te vinden. Op National Geographic Chanel kunnen we weliswaar de meest geraffineerde dierendocumentaires BEKIJ-KEN, maar in onze direkte LEEFWERELD zijn er in de verste verte geen dieren meer te bespeuren. En dieren spreken maar weinig tot de verbeelding meer van onze kinderen. Ik als kind, heb lange , dromerige tijden versleten voor de vitrines vol miniatuurdieren van de plaatselijke speelgoedwinkel.
