Art 3
Planeetkrachten
RUBRIEK: Astrologie Geplaatst op 3 december 2007
Dat men spreekt over Planeetkrachten of-energieën, wijst erop dat de Planeten in de astrologie geen loutere "symboolwaarde" hebben. Een symbool is immers een "ab-strakt" zinnebeeld waarmee men een levensfenomeen "benoemt". Die Planeetkrach-ten zijn echter geen "namen", maar levende realiteiten die in natuur en mens werkzaam zijn.
Automaties rijst dan de vraag HOE zij werken. De rationele wetenschap onderkent slechts één manier om het bestaan en de werking van levensfenomenen vast te leg-gen: het konstateren van een causaal-materiëel verband. De vraag wordt dan geridi-kuliseerd tot: hoe kunnen die planeetmassa's die miljoenen kilometers ver van de Aarde verwijderd zijn, enige materiële invloed uitoefenen? Alhoewel het effekt van bvb de Maan wel duidelijk registreerbaar is (een volle Maan geeft iets totaal anders dan een nieuwe Maan), is de "fysieke straling" die vanuit zo'n hemellichaam uitgaat, natuurlijk niet materiëel te meten op de manier dat men dat gewoon is. Met de Zon en de Maan zijn de harde bewijzen van de inwerking op de fysieke werkelijkheid wél te vinden -al knoopt men daar voor de rest niet echt konklusies aan vast-, maar voor de andere Planeten is dat veel minder het geval. Al bij al is dat ook niet echt nodig, omdat konkrete bewijzen voor het bestaan van deze krachten niet in metingen lig-gen, maar in het effekt van cycliciteiten waaronder ze zich presenteren.
Met name de effekten van de cycli van Maan en Zon op het Aards bestaan zijn be-kend. Hetzelfde geldt ook voor de andere cycli van andere Planeten. Men kan daarbij "in 't klein" op Aarde meemaken, wat zich synchroon en analoog "in' groot" in de Kosmos afspeelt. Dat is de betekenis van "Zo boven, zo beneden". Het probleem bij dit alles is echter dat de moderne mens nog bitter weinig affiniteit en gevoel voor dergelijke (volkomen natuurlijke) cycli bezit. Hij leeft naar de kalender, niet naar de maan(d)fasen. Hij leeft naar zijn agenda, niet naar de seizoenen. Wie zich niet bewust is van wat er zich afspeelt, kan onmogelijk de resultaten ervan opmerken. Nochtans liggen die voor het grijpen.
Om een voorbeeld te geven: op 26 januari 2008 verlaat de Planeet Pluto het Teken Boogschutter waarin hij 13 jaar zal gestaan hebben. Het gaat hem hierbij niet om de polemiek of Pluto al dan niet een Planeet is -dat is "mensen-spel"-, maar om de vraag in welke mate dit merkbaar zal zijn. Het antwoord daarop luidt: wis en zeker. Samen met zijn doortocht in Schorpioen, is Pluto sinds november 1983 manifest sterk aktief geweest.
Uitingen daarvan zijn oa het ontstaan van de sexueel overdraagbare AIDS geweest, en de heuse "boom" van kankergevallen oa in onze gewesten. Nu dat de Pluto-uit-straling stilaan zal "gedoofd" worden en de vulkaan op "slaapmodus" zal overgaan, gaat hij nog een allerlaatste keer tot uitbarsting komen. En deze eruptie is NU bezig. Wie de wereld kan observeren, zal dat kunnen ervaren. Voor het persoonlijk leven van heel wat mensen zal dat betekenen, dat een fase van 25 jaar zal worden afgeslo-ten: men sluit iets professioneels, iets relationeels of iets psychologies af. Het is vol-bracht! Voor velen zal dat voor een kentering of een ommekeer in hun leven zorgen, of voor een katarsis of loutering. Maar zal dit alles kunnen gemeten worden of in statistieken kunnen gezet worden? Men zal wel konstateren dat ineens het aantal kankergevallen achteruit zal gaan, en daar geen plausibele "verklaring" voor kunnen vinden.
Aan iedereen die van de turbulente Pluto-energie op één of andere manier last heeft gehad, breng ik dus de heuglijke boodschap dat er merkbaar beterschap in het zicht is: na een hoogkonjunktuur van 26 jaar, gaat Pluto het nu rustiger aan doen. Mensen die een sterke Pluto-energie IN ZICH dragen, gaan een serenere en rustigere periode tegemoet. Juich evenwel niet te vroeg: Pluto maakt nog een laatste stuiptrekking in het najaar van 2008. De vulkaan of de draak zal nog één maal vuur spuwen, en dan voor 26 jaar gaan slapen. Ervaar dat alles, en je krijgt "bewijzen" met hopen.
