Kruiden en Astrologie- Deel 1

Laat ons "even" 40 jaar terug in de tijd keren, tot het najaar van 1987. Ik ben op dat mo-ment 38 jaar, en op het toppunt van mijn kunnen. Na een decennium van retraite op het platteland en studie van de astrologie, zit ik dan volop in de fase van het naar buiten tre-den en het mezelf profileren als astroloog. In mijn ontelbare brieven en reacties, ben ik in kontakt gekomen met het Vlaams Astrologisch Genootschap -kortweg het VAG genoemd- waar ik met open armen wordt ontvangen. De voordracht die ik dat jaar gaf op hun jaar-lijks congres dat te Wiekevorst doorging, bevat reeds alle kenmerken die mijn persoon en verdere "carrière" zouden kenmerken: open, doorleefd, doordacht en recht voor de raap.

Gezien mijn bereidheid tot engagement werd ik ook dra bestuurslid van het VAG. Als jon-ge, nieuwe kracht met een autentieke en frisse kijk op de eeuwenoude kennis die de astro-logie is, gaf dit aan de vereniging een injektie van "nieuw bloed" en een nieuw élan. Deze "vrijage" was echter van korte duur, wanneer het voor het VAG-establishment al vrij snel duidelijk werd dat ik me niet zomaar "voor de kar liet spannen"; en wanneer het voor mij al vrij snel duidelijk werd dat mijn inhoudelijke aanpak van de astrologie met de nadruk op analogie en intuïtief denken botste op de onwil tot verandering. Ik zou zeker niet de eerste, en ook niet de laatste astroloog zijn, die voor de kar werd gespannen, zonder dat men bereid was iets wezenlijks aan de manier van denken of aan de interne werking te wijzigen. Toen ik -terwijl ik nota bene in de redaktie zetelde- in een artikel van het tijd-schrift door de hoofdredakteur werd afgevallen en tegelijkertijd werd aangevallen, was voor mij de maat vol en keerde ik het VAG de rug toe. Maar in september 1987 was er dus nog geen vuiltje aan de lucht.