Art 27
De Negende Planeet in ons Zonnestelsel
RUBRIEK: Astrologie Geplaatst op 1 september 2024
De Planeet Pluto
De Planeet Pluto werd ontdekt door de Amerikaanse astronoom Clyde Tombaugh -Waterman by the way- die zelf verbeteringen aanbracht aan telescopen zodat die beter performeerden. Vanaf 1929 was hij werkzaam aan het Lowell Observatorium in Arizona met vals opdracht systematies te zoeken naar een Planeet in ons Zonnestel-sel na Neptunus. Het bestaan van die planeet werd door astronoom Percival Lowell voorspeld, op basis van berekeningen van twee van zijn studenten, en werd Planeet X genoemd. Door het nemen van foto's van dezelfde nachtelijke hemelsector over een tijd, kon Tombach een bewegend hemellichaam onderscheiden dat door zijn ge-volgde baan geen asteroïde was. De ontdekking werd openbaar gemaakt op 18 febru-ari 1930. Na wat diskussies heen en weer tussen de Britse en Amerikaanse astrono-men werd Op 1 mei besloten om de "nieuwe Planeet" de naam Pluto te geven, naar de Romeinse god van de Onderwereld die zichzelf onzichtbaar kon maken.
Pluto viel weliswaar een beetje klein uit, en toen in de late 90-jaren werd gevonden dat Pluto in de Kuiper Gordel niet alleen was maar vergezeld door een aantal ijshe-mellichamen waarvan zelfs één die twee maal zo groot was als hemzelf (Eris), werd Pluto gedragadeerd van een Planeet tot een zogenaamde dwergplaneet en op 24 augustus 2006 gedeleted als negende planeet van ons Zonnestelsel. Pluto heeft 5 manen waarvan de grootste -Charon genoemd naar de veerman die in de Griekse mythologie de overledenen over de Styx bracht- zoveel massa heeft dat Pluto en Charon rond een gemeenschappelijk zwaartepunt draaien dat buiten Pluto ligt. Waardoor beide hemellichamen door sommigen als een dubbele dwergplaneet worden gezien.
Voor de astrologen: Pluto deed zijn blijde intrede toen hij op 2° Maagd stond. Vol-gens De 360 graden in de Zodiak van Janduz staat 2° Maagd voor: monotonie, een-tonigheid. Twee personen, man en vrouw, zitten naast elkaar op een rots in een deso-laat landschap, maar hebben elkaar niets te vertellen en staren gewoon in de verte. Ze zitten als het ware vastgekleefd op hun plek.
En Pluto werd gedegradeerd tijdens de Maagd-periode toen hij in 24° Boogschutter stond. Volgens De 360 graden in de Zodiak van Janduz staat 24° Boogschutter voor: bezwaardheid, benauwdheid. Een man staat op een brug en kijkt naar beneden hoe een bergrivier zich in een woeste waterval naar beneden stort, terwijl een afge-kraakte zware tak dreigend boven zijn hoofd hangt. Is hij depressief en koestert hij suicidale neigingen om te springen? Of kijkt hij nostalgies voor zich uit starend, re-flekterend over de nietigheid van het bestaan en de mislukkingen die hij heeft erva-ren in zijn leven?
De Planeet Pluto werd ontdekt door de Amerikaanse astronoom Clyde Tombaugh -Waterman by the way- die zelf verbeteringen aanbracht aan telescopen zodat die beter performeerden. Vanaf 1929 was hij werkzaam aan het Lowell Observatorium in Arizona met vals opdracht systematies te zoeken naar een Planeet in ons Zonnestel-sel na Neptunus. Het bestaan van die planeet werd door astronoom Percival Lowell voorspeld, op basis van berekeningen van twee van zijn studenten, en werd Planeet X genoemd. Door het nemen van foto's van dezelfde nachtelijke hemelsector over een tijd, kon Tombach een bewegend hemellichaam onderscheiden dat door zijn ge-volgde baan geen asteroïde was. De ontdekking werd openbaar gemaakt op 18 febru-ari 1930. Na wat diskussies heen en weer tussen de Britse en Amerikaanse astrono-men werd Op 1 mei besloten om de "nieuwe Planeet" de naam Pluto te geven, naar de Romeinse god van de Onderwereld die zichzelf onzichtbaar kon maken.
Pluto viel weliswaar een beetje klein uit, en toen in de late 90-jaren werd gevonden dat Pluto in de Kuiper Gordel niet alleen was maar vergezeld door een aantal ijshe-mellichamen waarvan zelfs één die twee maal zo groot was als hemzelf (Eris), werd Pluto gedragadeerd van een Planeet tot een zogenaamde dwergplaneet en op 24 augustus 2006 gedeleted als negende planeet van ons Zonnestelsel. Pluto heeft 5 manen waarvan de grootste -Charon genoemd naar de veerman die in de Griekse mythologie de overledenen over de Styx bracht- zoveel massa heeft dat Pluto en Charon rond een gemeenschappelijk zwaartepunt draaien dat buiten Pluto ligt. Waardoor beide hemellichamen door sommigen als een dubbele dwergplaneet worden gezien.
Voor de astrologen: Pluto deed zijn blijde intrede toen hij op 2° Maagd stond. Vol-gens De 360 graden in de Zodiak van Janduz staat 2° Maagd voor: monotonie, een-tonigheid. Twee personen, man en vrouw, zitten naast elkaar op een rots in een deso-laat landschap, maar hebben elkaar niets te vertellen en staren gewoon in de verte. Ze zitten als het ware vastgekleefd op hun plek.
En Pluto werd gedegradeerd tijdens de Maagd-periode toen hij in 24° Boogschutter stond. Volgens De 360 graden in de Zodiak van Janduz staat 24° Boogschutter voor: bezwaardheid, benauwdheid. Een man staat op een brug en kijkt naar beneden hoe een bergrivier zich in een woeste waterval naar beneden stort, terwijl een afge-kraakte zware tak dreigend boven zijn hoofd hangt. Is hij depressief en koestert hij suicidale neigingen om te springen? Of kijkt hij nostalgies voor zich uit starend, re-flekterend over de nietigheid van het bestaan en de mislukkingen die hij heeft erva-ren in zijn leven?
Op woensdag 20 januari 2016 -het begin van Waterman- publiceren 2 astronomen aan de Universiteit van Californë een nieuwe hypothese waarin ze tot het besluit ko-men dat er nog een onbekende planeet in ons zonnestelsel zou moeten zijn. Deze planeet zou ver achter Neptunus aan de rand van het zonnestelsel staan, die ze -hoe origineel- Planeet 9 hebben gedoopt. Hypothese, omdat de planeet nog niet echt is waargenomen. Het bewijs voor het bestaan van de planeet is gebaseerd op bereke-ningen. Uitgangspunt voor die berekeningen is een groep kometen en andere objec-ten die de Kuipergordel worden genoemd, naar de Nederlandse astronoom Gerard Kuiper die in 1951 voor het eerst over de kometengroep publiceerde.
De Kuipergordel is een verzameling van allerlei objecten, zoals rotsblokken en dwerg -planeten. De manier waarop enkele van die objecten zich bewegen, zou het bestaan van de negende planeet kunnen verklaren. Deze planeet zou volgens de berekenin-gen 1 tot 10 keer zo zwaar moeten zijn als de aarde en er 20.000 jaar over doen om rond de zon te draaien.
Goed, ik kan wel begrip opbrengen voor het entoesisme van astronomen om als eer-ste een nieuwe Planeet van ons Zonnestelsel te ontdekken, en de eer mogen hebben om daarvoor en naam te kiezen, maar als Pluto werd afgekeurd vanwege zijn grootte of beter kleinte, dan zegt mijn gezond verstand dat een planeet OOK kan afgekeurd worden vanwege zijn al te grote afstand. Gaat men die plneet soms "Far Out" noe-men? De Planeten van ons Zonnestelsel hebben een bepaald toenemend ritme in hun omlooptijd rond de Zon: < dan, 1 jaar, > dan - 12 jaar - 29 jaar - 84 jaar - 165 jaar - 248 (Pluto)- en dan ..... 20.000 jaar? Is er niemand die dat potsierlijk vindt?
Naar verluidt zou zich bij de geschiedenis van ons Zonnestelsel in een ver of niet zo ver verleden -afhankelijk van welke tijdsschaal men wil gebruiken- achter de Planeet Neptunus een planetair cataclysma hebben voorgedaan, waarbij planeten in hun baan opschoven naar de Zon en daardoor met de giganten voor hen in frontale bot-sing kwamen. Het puin in de Kuypergordel zou daarvan het gevolg zijn (net zoals de Ceres-gordel daarvan ook het gevolg van zou zijn); En Planeet 9 zou daarbij zo'n 'wip" gekregen hebben, dat hij helemaal naar de buitenkant zou zijn gekatapulteetd.
Mooi verhaal, waar de astronomen allicht wild begeesterd van worden. Maar voor de anderen geldt: wat schieten we hier eigenlijk mee op? Geeft dat beter inzicht in de ontstaanscyclus van ons Zonnestelsel, ons als mens op AARDE -de Blauwe Planeet- meer inzicht op hoe we beter met de planeet waarop we leven zouden omspringen? Dit lijkt me dus gewoon een sterk staaltje van "de wetenschap" of kennis-om-de-ken-nis. Kijk waartoe het menselijk intellekt in staat is!
Dus genoeg van dit verhaal, en laat ons overgaan naar het ASTROLOGIES deel: wat betekent dit voor dat verhaal? Niets-rien-nothging-zero. Of Pluto nu al dan niet meer als een planeet wordt beschouwd, hangt niet af van een (veranderlijke) defini-tie van wat men onder een "planeet" verstaat; dat is de menselijke concensus en be-naming. Het feit dat Pluto niet groot genoeg is om "alle andere ruimteobjecten in zijn buurt af te stoten", en het feit dat hij omringd wordt door duizenden kometen, wijzen er eerder op dat dit de resten zijn van wat "daar" ooit eens een andere reuzenpla-neet is geweest. En dat de reden waarom Planeet 9 -eigenlijk Planeet 10- zover uit zijn "normale" baan werd gestoten, dezelfde reden kan zijn waarom Pluto -ooit de echte Planeet 9 van ons Zonnestelsel- werd uit elkaar gereten in duizend stukken: een botsing tussen beide. Pluto werd in die botsing bijna helemaal vernietigd -wat op en top een Plutoniaans thema is- terwijl Planeet 10 verder werd weg geslingerd Ons decimaal stelsel berust op een oerprincipe; en mogelijks kent het hier zijn onder -bewuste origine.
Voor het wetenschappelijk-rationeel denken dat verklaringsmodellen bij de vleet kan stellen, zolang de hypothesen maar vertrekken vanuit de materiële verschijnings-vorm -kortweg de stof- zal DEZE hypothese onacceptabel zijn, vanwege gebrek aan "stoffelijke bewijzen". Nu, niemand was "daar" en "erbij" toen het gebeurde, dus de ene hypothese is al even "goed" en waar als de andere, als het over gebeurde feiten gaat die niet (konden) worden vastgelegd. Volgens het holisties denken zijn ener-getiese verbanden registreerbaar op ANDERE manieren. Het rationeel denken zal NOOIT in staat zijn om de analoge of energetiese verbanden tussen Planeetkrach-ten (zo boven) en het leven op Aarde (zo beneden) te accepteren, om de goede reden dat die NIET van "stoffelijke aard" zijn. Voor het rationeel denken is de naam Pluto voor Planeet 9 destijds toevallig en "lukraak" gekozen, en heeft men de astrologiese betekenissen er achteraf aan toegevoegd op basis van de naam die eraan werd gege-ven. Dat is een perfekte illustratie van hoe het rationeel denken funktioneert.
Volgens de astrologen bestond dit verband energeties er al lang vóór de mens op Aarde verscheen, maar heeft het bewustzijn van de mens dit pas herkend toen hij daarvoor "klaar" was in zijn eigen evolutie en bewustzijn. Zoals de menselijke em-bryo in zijn 9 maanden ontwikkeling in de moederbuik in versneld tempo de hele cyclus van het leven doorloopt -van eencellige tot kwal tot reptiel tot zoogdier- is hij in zijn bewustzijn verbonden met al de energetiese verbanden die er in dat leven bestaan. Onze "primitieve" voorvaderen beschreven dat verband als verhalen van het onderbewuste, als mythen, als sagen en legenden; de moderne mens is in staat om deze als archetypen, als gestalten, als holistiese verbanden te beschrijven en uit te leggen. Dat is de reden waarom naamgeving van de Planeten duizend(en) jaren terug , en energetiese inhoud die thans als astrologie eraan worden gegeven, coherent zijn.We kunnen vandaag uitleggen waarom; maar het verband werd reeds duizen-den jaren terug al door onze voorouders aangevoeld. We delen met hen dezelfde Aarde, en kijken naar (ongeveer) dezelfde hemel. Astrologie is dus geen "studie van planeten", maar het inzicht van het energeties verband tussen "boven" en "bene-den", wat men dan als Planeetkrachten omschrijft , maar dat het niet echt zijn: dat is dan weer ingegeven door de drang naar stoffelijke "beïnvloeding". Het verband wordt echter NIET door de MASSA van hemellichamen "veroorzaakt", maar door de analogie met Planeten zichtbaar gemaakt, en benoemd. Vandaar dat voor astrologen Pluto de negende "Planeet" blijft, zoals het Plutoniaans principe of kracht sindsdien in het bewustzijn van de mens op tal van manieren is verduidelijkt en geïllustreerd geworden.
Onder het motto "de laatsten zullen de eersten zijn", staat Pluto dus voor dat repti-liaanse survival-instinkt: eet of je wordt gegeten. Als geboren en getogen Water-man hoorde ik dat als kind en als jongeling absoluut niet graag, want dat ging in té-gen mijn natuurlijke drang naar humanisme en solidariteit. Ik was eerder een aan-hanger van Kropotkin en zijn Wederzijdse Hulp, dan van Darwin met zijn "Survival of the fittest". Het zal ook geen toeval geweest zijn dat de heerschappij van de dino-sauriërs die 149 miljoen lang de plak op Aarde hebben gezwaaid, plots door een .... komeet-inslag aan zijn einde kwam. Naar analogie wat met de Planeet Pluto ooit ook is voorgevallen. Zoals ooit de majestueze reuzenplaneet Pluto door geweld werd ge-krompen tot een dwergplaneet, werden ook de dino's, de grootste dieren die de Aar-de ooit gekend heeft, gereduceerd tot het formaat van een krokodil, een varaan of een kip. Het is het mythologies verhaal van de god die werd verbannen naar de On-derwereld; en het is het psychologies verhaal van het onderbewuste.
De onderste chakra-of eerste chakra- heeft alles te maken met hoe zich in de we-reld te handhaven, en met het vermaledijde ego om dit te bewerkstelligen. Men laat zich gelden in wat men daarvoor nodig heeft, en men gebruikt zijn reptielen-brein om alles uit de wereld te kunnen registreren en op te vangen. Primaire zintui-gen, primaire gevoelens (fear, fligt or fight), primaire reakties, instinkten. Kwestie van leven of dood, van leven en dood. De meeste mensen schamen zich zowel voor hun kwetsbaarheid als voor hun macht, en verbergen die achter "hogere motie-ven" (sic). Mijn streetcredibility heb ik pas verkregen toen ik de burcht van theo-rie en cerebraliteit achter mij heb gelaten, om in het echte (straat)leven binnen te stappen. Dit ging niet zonder builen, blutsen en kwetsuren, want als Waterman -spe-ciaal dan nog één die werd geboren met Zon, Mercurius en Mars in oppositie met Pluto- ben ik steeds "allergies" geweest tegen machtsstrukturen en machtsregi-mes. Vergeet de "moderne" komplot-theoriën, en kijk hoe in realiteit de menselijke maatschappij economies, politiek en maatschappelijk gedirigeerd wordt door zulke machtsstrukturen. Wie dorst heeft naar macht, zoekt steun bij een "machtige", om op die manier zelf meer macht te krijgen, en in de hoop in de hiärchie van macht op te klimmen. Hoe grotere macht iemand aldus heeft bekomen, hoe arroganter en des-potieser hij meent ongestraft te kunnen zijn. Zie alle tyrannen en alle Bill Gates's en Elon Musk's van deze wereld. Alle -grote en kleine- despoten in de wereld proberen ook te verbergen dat ze een dwingenlandij en terreur voeren, en spreken dus met een gespleten tong: wat ze als "model" presenteren stemt niet overeen met hun werkelijke politiek, die ze dan ook als een hidden agenda verbergen. Elke machtsstruktuur doet er alles aan om over zoveel mogelijk mensen te heersen en zijn dwingenlandij zo lang mogelijk te behouden, tot het omver wordt gekegeld door een andere, "barbaarse" machtsstruktuur. Dit is , in een never-ending-circle van in-triges en gevechten, de geschiedenis van de mensheid. En dit zowel "in het grote" -de zakenwereld en de politiek-, als in het kleine -de despoten die een plaatselijke hobby-kring of Facebook-profiel "voorzitten"-. Dit alles leert ons de Pluto-energie.
Astronomie laat de mens naar omhoog en naar BUITEN kijken, terwijl astrologie de mens naar omlaag en naar BINNEN laat kijken. Dit zijn tegengestelde richtingen, als YANG en YIN. In wezen 2 delen van één en hetzelfde verhaal, maar omdat er op dit moment een wetenschappelijk-rationele denk-diktatuur heerst, wordt de ANDERE helft van het verhaal -de astrologie- doodgezwegen, beschimpt en geridiculiseerd. Energie? Kom nou! Op derzelfde manier dat ook de chakra's en de dieptepsychologie worden ontkend of weggehoond. Nochtans: wie het hierboven geschreven stuk over de Pluto-energie leest, kan hij dit ontkennen of ontkrachten? I do'nt think so! Pluto is misschien "barbaars" en hard, maar ook en vooral direkt en terecht: zolang de mens er niet in zal slagen om maatschappelijk-economies een rechtvaardig en eerlijk stelsel te installeren, dan is en blijft hij een "dier", ongeacht alle hogere aspiraties die hij claimt te hebben of na te streven.
Heeft de mens er dus nood aan om steeds verder het heelal in te kijken met steeds gesofistikeerdere en duurdere instrumenten? Hij kan die ambitie hebben, maar wat maakt het uit? Hij is niet eens in staat de Planeet te beheren waarop hij leeft: hij plundert haar, hij misbruikt haar, hij respekteert haar niet. Heeft de mensheid dus nood aan een verre "Planeet 9" ? Die zal niets oplossen of veranderen. En overigens: we hebben al een planeet 9: Pluto. De mens heeft geen nood om steeds verder te kun-nen zien, omdat wat hij echt nodig heeft "voor zijn voeten" ligt. "Verder" en "later" zijn dan alleen manieren om de konfrontatie met de realiteit te ontlopen. De Pluto-energie leert ons om die konfrontatie met de werkelijkheid aan te gaan, en om DOOR onze ervaringen heen te gaan ipv ze te proberen vermijden, ontkennen of uit te stel-len. Probeert men het laatste, dan wordt de inhoud van die ervaring niet alleen ver-drongen naar het onderbewuste, waar het aktief als een stoorzender en een saboteur ligt te broeien; maar herhaalt zich deze zelfde ervaring in een vicieuse cirkel van re-petitie en zelfs escalatie, net zolang tot men bereid is om er eigenlijk iets aan te ver-anderen. Als het niet te laat is, en men er ondertussen niet door onderuit is gegaan. "Wat ons niet doodt, maakt ons sterker" , is een typiese Pluto-quote. Maar het Pluto-principe voor de mens luidt: als men gekonfronteerd wordt met een probleem, obsta-kel, gevaar, ....., registreer het, accepteer het, neem het op, en doe er wat aan. Een op-lossing of verandering zullen zich immers niet vanzelf aanmelden. Zonder verwer -king, is een ommekeer, een doorbraak, een katarsis of een loutering niet moge -lijk. Die kosten steeds inspanningen en "pijn". "No pain, no gain", is een andere Pluto-uitspraak.
