Art 2
De kat Oscar en de honden Jake en Kioshi
RUBRIEK: Het Paranormale Geplaatst op 2 november 2007
Bijgewerkt op 3 februari 2010
 
  Afgewerkt op 11 juni 2012
Dit is het verhaal van een kat-verpleegster en van een hond-redder. Eén van de vele verhalen van deze viervoeters-metgezellen van de mens. Het komt niet alleen omdat ze van hun bazen, de mensen, opdrachten krijgen, maar ook omdat ze door het voort-durend kontakt en samenleven met de mens groeiprocessen meemaken. Katten en honden zijn namelijk de "huisdieren" die het nauwst en het meest in recht-streeks kontakt met de mens staan. Hierdoor maken ze ontegensprekelijke bewust-zijnsprocessen mee. Persoonlijk bijvoorbeeld vind ik dat mijn katten van nu veel intelligenter zijn dan de katten die ik 40 geleden als jongeman had, en dat is heus geen subjektieve impressie: ze begrijpen duidelijk meer. Overigens hoef ik daar geen voorbeelden van te geven, omdat elke "eigenaar" van deze huisdieren daar zelf uitvoerig van kan getuigen. Als er bezoek is, "ontvangen" dieren evenzeer de bezoekers als hun baasjes: als ik bij-voorbeeld met bezoek een rondleiding door de tuin maak, dan lopen de katten net zogoed als "gastheren" mee: het is tenslotte ook hún tuin. Dit heeft tot gevolg dat ook honden en katten zichzelf taken toebedelen. Eén van deze katten, een zekere Oscar, die zijn tehuis in een rust-en verzorgingstehuis heeft ge-vonden, doet daar zoals het personeel zijn dagelijkse rondes. Dit is geen kwestie van "verhumaniseren", maar een realiteit: dieren moeten net zoals mensen preocupaties en "taken" hebben. Oscar is in het nieuws gekomen, omdat hij hierbij feilloos aanvoelt, wanneer een patiënt terminaal is; hij gaat dan bij hen liggen. Men merkt daarbij op: Oscar staat nochtans niet bekend als een lieve kater, want wanneer familieleden van de sterven-de hem uit de kamer willen, protesteert hij heftig door luid te miauwen. Nochtans is het overduidelijk: Oscar doet aan stervensbegeleiding, en wanneer men hem verwij-dert voor de patiënt gestorven is, heeft hij zijn taak niet kunnen volbrengen. Men begrijpt Oscar niet! David Dosa, dokter en dus als "getuige" een betrouwbare bron, vond het fenomeen dermate intrigerend, dat hij er zelfs een boek over geschreven heeft : Oscar. Zelf kan Dosa er geen "wetenschapelijke verklaring" voor geven, maar hij is tenminste zo eerlijk om wat hij met eigen ogen kan ervaren, te accepteren. En de rest van het "wetenschappelijk gild"? Die benadrukken steeds de voorspellingskunst van Oscar, terwijl het hem dáárom helemaal niet gaat, en zeggen a priori daarvan: dat kan niet! Ach, ach.... De labrador Jake, held na de aanslagen van 9/11 omdat hij als reddingshond tussen de ruïnes van het World Trade Center op zoek ging naar slachtoffers, is op zijn beurt opnieuw in het nieuws gekomen, omdat hij gestorven is aan kanker. Ook hier merkt men op: het is niet duidelijk of Jake kanker kreeg als gevolg van de slechte lucht die hij na de aanslagen inademde. En ook hier geldt: wees maar zeker! Hoe meer honden en katten het leven van mensen delen, hoe meer ze ook last zullen beginnen krijgen van dezelfde kwalen en problemen: dat is de keerzijde van het bewustzijnsproces. Dus devolgende keer als je door de straten naar huis wandelt, spreek niet alleen tegen de mensen die in je beurt wonen, maar ook tegen de honden en katten die er wonen. Je zult merken dat zij ook jou kennen! En vooral, vooral, rij niet als een gek naar huis: het zijn niet alleen onze kinderen die gevaar lopen, maar ook onze dierbare huisvrienden. Reageer een beetje als een bewuste en verantwoordelijke tweevoeter, wil je! |