Art 28
Corona: wat schuilt er achter de "pandemie"?
RUBRIEK: Maatschappijkritiek Geplaatst op 25 juli 2021
Net zoals ik een grote weerstand heb moeten overwinnen, om bij de uitbraak van de corona-"pandemie" nu al ruim 2 jaar geleden een artikel erover te publiceren , moet ik ook nu alweer eenzelfde soort weerstand overwinnen. Net zoals de meesten denk ik, begin ik het het ondertussen kotsbeu te worden van dagelijks met info daarover overspoeld te worden. Alsof dat het enigste zou zijn dat nog van belang en tel zou zijn. Maar, we worden dusmatig met verkeerde informatie en zelfs leugens erover ge-bombardeerd, dat ik het noodzakelijk vind daarover de WARE stand van zaken te publiceren. Vermits ik een eigen weblog heb, kan dit, en zal het niet onmiddellijk worden weg gecensureerd, zoals dit het geval is bij de reguliere nieuwsdiensten, You Tube-kanalen en heel wat andere "sociale" netwerken.
In de Lage Landen kennen we al bij al een gepriviligeerd bestaan, waarin het ons normaliter materiëel goed gaat, de zorg prima is, en rampen zoals die in andere we-relddelen kunnen optreden, grotendeels wegblijven. Echte hongersnood is er niet; oorlog heeft de laatste 80 jaar niet meer gewoed; en echte natuurrampen zoals helse bosbranden, cyclonen, tsunami's, aardbevingen en vulkaanuitbarstingen blijven ons bespaard. Alleen het water kan bij overstromingen een verwoestende uitwerking ken -nen, zoals we daar kortgeleden aan "herinnerd" werden. Het grootste gevaar voor de bewoners ligt dus eigenlijk in de afvalstoffen die door de oude industrialisatie in het land en in de bodem werden gedumpt, of in de toxiese stoffen die in onze voeding be-landen. Maar al deze fenomenen van de buiten- of macro-wereld hebben dit gemeen: ze zijn -mits goede wil en politieke moed- door de overheid te regelen. Zelfs de na-kende ekologiese gevolgen van de opwarming der Aarde zijn strikt gezien "beheers-baar", indien men niet te lang meer wacht om echte maatregelen te nemen.
Wat er dan nog overblijft als mogelijke miserie, zijn inderdaad epidemies van erg be-smettelijke EN dodelijke ziektes. Zoals daar zijn: de pest -die in de 14e eeuw een der-de van de Europese bevolking ten belope van tientallen miljoenen heeft gedood-: de cholera -waarvan België: in de 19e eeuw 7 epidemies heeft gekend (de zwaarste in 1866 met 43.000 doden), de melaatsheid, de moderne ebola, en de immer aanwezige malaria (die jaarlijks wereldwijd 400.000 doden maakt). Deze lijst is niet kompleet, maar maakt duidelijk dat er ziektes zijn waartegen een op zich gezonde mens geen tot weinig verweer heeft. Voor de REST der ziektes heeft de mens WEL een verweer: zijn immuniteits-systeem bestaande uit een legertje microben- en virussen-doders, de witte bloedcellen, die hun eigen verkeersnet van het lymfevaten-stelsel gebruiken om snel naar die lichaamsplaatsen te kunnen gaan waar zij nodig zijn.
Immuniteit: een natuurlijke realiteit of louter een vaccinatie-bodem?
De heren virologen blijken een erg staties beeld te hebben, hoe die immuniteit werkt en tot stand komt: zij praten er alleen over in termen van groepsimmuniteit en al-leen als een soort "ontvanger" voor vaccinaties. Maar het feit dat vaccinaties kunnen werken, bewijst het bestaan van de immuniteit als een natuurlijk afweersysteem. Zowel als soort op macroschaal in de loop van zijn geschiedenis als mens, als op mi-croschaal in de loop van iemands individuele levensloop, heeft deze immuniteit zich moeten aanpassen aan de "microben" die in omloop waren door daartegen anti-stof-fen te maken ter bescherming.
Dit heeft twee zeer belangrijke gevolgen. Als eerste: waarom wordt er dan in GEEN woorden gerept over HOE we ons immuniteitssysteem kunnen versterken? Alsof dat tot de vaccinatie letterlijk en figuurlijk in de diepvries moet worden gestopt. Gezond-heid-ziekte is een balans waartussen deze immuniteit werkzaam is. In plaats van ons met angst op te zadelen voor "als we ziek zouden kunnen vallen", zou men er beter aan doen te beklemtonen hoe we onszelf zo gezond mogelijk kunnen houden. En ons met een mondmasker doen rondlopen is zeer zeker NIET de manier om dat te reali-zeren.
Het is duidelijk dat de overheid en "de wetenschap" van in den beginne de kaart vac-cinatie hebben getrokken. Daar is op zich niets tegen, maar het heeft er toch alle schijn van dat men zich aan deze strategie halsstarrig vastklampt, en precies door de totalitaire manier waarop dit er zonder mogelijkheid tot dialoog wordt door gedrukt, worden andere denkpistes eveneens halsstarrig verworpen. Vooral de manier waarop zelfs eminente geneesheren in een verdacht daglicht worden geplaatst of belachelijk worden gemaakt, wanneer zij een andere aanpak voorstaan dan de "officiële", baart zorgen. De Orde der Geneesheren zwaait zelfs met schorsing voor deze "dissidenten", en op Akademies milieu moet de uitwisseling van visies dus achter "gesloten deuren" plaats vinden. Kortom, de angst is binnen gedrongen in alle geledingen om "afwij-kende informatie" te durven geven, in een tijd waar de overheid blijkbaar een ab-solute macht heeft verworven om zonder de minste problemen zijn burgers de sanc-tie van broodroof te kunnen opleggen. We zijn zonder er erg in te vinden, op korte tijd geëvolueerd van een demokratie naar een volmachten-staat.
Kan een volwassen persoon in de fleur van zijn leven en met een goed funktioneren-de immuniteit, sterven aan het virus? Hij kan, maar dat gebeurt uitzonderlijk, en het kleine percentage DAARVAN wordt ons NIET gebracht. DAT zou nochtans de gezon-de (!) barometer voor de mate van angst moeten zijn. En hoeveel procent van de door het virus ziek geworden personen, heeft daar GEEN blijvende letstels of gevol-gen aan over gehouden? Want DAT is de werkelijke maatstaf voor de echte gevaar-lijkheid van het virus. Maar ook deze gegevens krijgen we NIET. Wat we wel krijgen zijn de voorbeelden van hen, die wél zwaar ziek van het virus zijn geweest. Dat het virus dodelijk kan zijn voor al wie oud is en/of wiens immuniteit door andere ziekten verzwakt is, dat weten we ondertussen. Maar daarvoor hoeft men geen angstpsycho-se over de HELE bevolking te kreëren.
Positief getest worden betekent nog NIET besmet zijn door het virus
Nog zoiets: is sporen van het virus dragen = "besmet"? Ik dacht het niet. Bij kontro-les in de luchthavens worden soms ook sporen van cocaïne op koffers en bagage aan-getroffen, maar dat betekent daarvoor nog niet dat er IN die bagage drugs zouden zitten. Besmet is men, wanneer het virus is BINNEN gedrongen in het lichaam. Dit uit zich als een ontsteking van de slijmvliezen van de luchtwegen, met als gevolg de vorming van veel slijm en de verhoging van de lichaamstemperatuur om het virus te "verbranden". Pijn in de gewrichten en de spieren omdat toxines vrijkomen doordat het virus zich vermenigvuldigt (cfr malaria-aanval) zijn verdere ziekte-symptomen bij zo'n infektie. Heeft men die symptomen NIET, dan is men dus ook niet echt be-smet. Moet ik het beeld van de befaamde "aerosols" en "superverspreiders" van in het begin van de pandemie weer voor ogen halen? Dat kwam omdat zo iemand dan ziek is, en gewoon thuis moet blijven uitzieken. Wie GEEN symptomen heeft, kan weliswaar drager zijn van het virus, maar is niet besmet. Het gebrek / de onwil om dit VERSCHIL te maken, vervalst dus de statistieken. Het verklaart ook waarom bij bijeenkomsten van negatief geteste mensen, achteraf heel wat positief testen. Onbe-grijpelijk? Helemaal niet. Het maakt duidelijk dat het virus zich door de LUCHT blijft verspreiden, maar die konklusie trekt men liever niet. Waarom? Omdat daaruit de onzinnigheid van het ontsmetten van alle hendels, knoppen en handvatten zou blijken: het promoten van een smetvrees om de illusie te geven dat men "greep" op het virus kan hebben. En het zou ook meteen de onzinnigheid duidelijk maken van nog mondmaskers te moeten dragen wanneer 80% van de bevolking gevaccineerd is. OF het moet zijn , dat de vaccinatie NIET deze immuniteit oplevert die men heeft be-loofd; maar dan zitten we in een heel andere diskussie en situatie dan men voorstelt.
Kan iemand mij duidelijk maken WAAROM kinderen, die nagenoeg GEEN last van het virus ondervinden, ook zouden gevaccineerd moeten worden? Even terug in her-innering brengen: alle maatregelen hadden tot bedoeling om te verhinderen dat de intensieve van ziekenhuizen zouden vol liggen met COVID-patiënten. Dat is gelukt. Maar nu BLIJFT men op de ingeslagen weg doordrammen ZONDER dat daar die be-doeling achter zit. Jamaar, om safe (?) te zijn, moet de hele bevolking gevaccineerd worden. Jamaar, om helemaal safe te zijn, moet er ook een derde prik komen. En wat is dat gedoe met al die testen voor nodig om hoezee iets te mogen, als het blijkt in de praktijk geen reet uit te maken? Waarom mondmaskers op school? Laat kinderen het virus gewoon doormaken, en zij zijn blijvend immuun; zonder het gevaar op bij-werkingen van de vaccinatie die voor volwassenen als een "berekend risico" moes-ten ingekalkuleerd worden. Ook dat schijnt men te zijn "vergeten" (sic).
In de promo-filmpjes voor vaccinatie zou moeten blijken hoe eenvoudig en gemakke-lijk de vaccinatie verloopt. Maar getuigenissen uit de praktijk geven een ander beeld: het gaat er helemaal niet zo vlekkeloos en probleemloos aan toe. Sommige mensen krijgen een allergiese reaktie en vallen flauw, anderen krijgen ademhalingsproble-men en paniekaanvallen, en enkelingen kijgen zelfs een epileptiese aanval. Of dit met de kwaliteit van de vaccins die in een wedloop tegen de tijd zijn gefabriceerd gewor-den, of met hun aard te maken heeft, valt moeilijk uit te maken, zolang deze "voor-vallen" worden weggemoffeld om de mensen niet te doen twijfelen om zich te laten vaccineren. Men kan dus geen akkuraat beeld krijgen van het "berekend risico" bij vaccinatie, omdat men in deze ineens er wél voor kiest deze cijfers NIET te geven om GEEN angst te veroorzaken.
De hele aanpak is symptomaties en repressief
Het hele "gebeuren" moeten we plaatsen tegen de achtergrond van HOE wij als mens met onze kwetsbaarheid en sterfelijkheid omspringen. We zijn gewend geraakt dat wij dank zij de wetenschap alle ziektes kunnen overwinnen en moeten oud wor-den. Maar dat is een illusie. Primo sterven er nog steeds mensen op alle leeftijden, maar minder snel, en kunnen we langer met een ziekte of een disbalans blijven rond-lopen, daar waar we vroeger ongenadig het bijltje hadden moeten neerleggen. Het vertekend beeld gaat verder in onze visies over wat ziekte is, en wat healing is. Dat maakt dat zowel wat betreft de aanslagen op ons lichaam, als betreft het genezen er-van, we dat als een gebeuren BUITEN onszelf beschouwen. We WORDEN genezen door medicijnen en behandelingen, maar we zien genezing niet als het zelfregule-rend vermogen van het lichaam. Vandaar dat we er ook niet meer op vertrou-wen, en ons als een weerloos slachtoffer voelen: de microbe, de vijand, zal ons over-vallen, en overwinnen, als we niet gered worden door een medicijn en de dokter. Als DIT beeld van de besmetting wordt opgehangen, waarbij de onvoorspelbaarheid van het virus nog eens wordt benadrukt, dan hoeft het natuurlijk niet te verwonderen dat de angst er dik in zit. Maar angst is geen alternatief, pleeg ik steeds te zeggen, dus ongeacht de visies van hierboven promoot men de angst voor twee redenen: ten eer-ste om mensen ertoe te brengen zich te laten vaccineren; en ten tweede om het eigen beleid van quarantaine mee te verrechtvaardigen.
Want wat opvalt zijn eveneens twee fenomenen. Het eerste is: er is nooit een medi-cijn of een behandeling voor COVID ontwikkeld geweest. Het "medies advies" luidde: word je ziek, blijf dan thuis en slik een dafalgan; en wordt je zwaar ziek, ga dan naar het ziekenhuis." Waar men dan ook niet zo goed wist wat met je aan te van-gen, want ondanks alle pluimen die dokters en het verplegend personeel in deze "frontlinie" hebben verdiend, over een echt acurate aanpak die verder ging dan basic verzorging is er ook geen sprake geweest. Ja, het toedienen van bloedverdunners, toen bleek dat de meeste COVID-patiënten stierven door/met bloedproppen in de longen.
Een aantal prominente artsen hebben het wél aangedurfd om de "omerta" of het "cordon sanitaire"(!) te doorbreken, en zijn begonnen met op eigen houtje in hun kliniek COVID-patiënten op te nemen en een behandeling toe te dienen. Genees-kunde is een pragmatiese wetenschap die er precies in tijden van epidemies kan op vooruit gaat door praktijk-ervaringen die blijken te werken. Net zoals bij de Aids-remmers, bleek dit uit een coctail van middelen te bestaan: vitamines C en D3, zink, een middel tegen malaria (hydroxychloroquine), een middel tegen schurft (ivermec-tine), .... Die bevindingen uit de praktijk delen en uitwisselen, is altijd de manier ge-weest waarop de kennis van de geneeskunde erop vooruit ging. Maar in deze werd de vrije stroom van zulke informatie aan banden gelegd en weg gecensureerd; laat staan dat het bespreekbaar werd gemaakt.
En het tweede wat pertinent opviel: het gegoochel met cijfers en statistieken, waarbij absolute ipv relatieve cijfers worden gegeven. Dit betekent: "naakte" cijfers ZON-DER hun kontext. Hierbij is dus sprake van manipulatie, omdat ze zonder kontext verkeerd worden geïnterpreteerd. Het cijfer van "het aantal besmettingen" bijvoor-beeld, moet geplaatst worden in de kontext van het percent besmettingen op het aan-tal tests (zie hieronder). Het cijfer van het aantal besmettingen van een land, moet geplaatst worden in de kontext van het aantal inwoners. Een land dat al de label "rood" en gevaarlijk krijgt bij een besmettingsgraad van 0,2%? Komaan zeg! Als men wil dat de mensen opnieuw vertrouwen zouden krijgen in de "wetenschap" zoals men om de haverklap zaagt, dan moeten die wetenschappers ermee beginnen dat ver-trouwen eerst te verdienen. Er is teveel gefoefeld, teveel verzwegen en teveel gelogen geweest in die hele Corona-affaire. Wie klaarheid wil, moet beginnen met zelf licht te geven, en niet beginnen te verduisteren. En nu ga ik een beetje in mijn tuin werken verdorie.
