Art 7
Het paranormaal dilemma
RUBRIEK: Het Paranormale    Geplaatst op 20 januari 2009

Ondanks het feit dat ik in mijn artikels en signalen naar de buitenwereld erg duide-lijk ben, slagen veel mensen die mij kontakteren er toch nog in, van mij met heel andere verwachtingspatronen tegemoet te treden. Ondanks het feit dat ik tot in de treure beklemtoon, dat astrologie een verfijnde studie is van heel persoonlijke ener-gie-dynamieken, komen toch nog steeds mensen af met vragen zoals "Wat brengt dit jaar voor de Leeuw?", of "Welk Teken past bij Kreeft?". Het toont misschien aan hoe hardleers sommige personen zijn, maar in ieder geval hoe diep sommige kollektieve archetypes in de psyche een hardnekkig bestaan kennen.

"Het" paranormale staat daarbij gelijk aan kaartlegsters, spiritistiese séances van mediums, en foto's lezen door "helderzienden" (lees: psychometristen). Als je een ander, verstandiger beeld probeert te geven, van wat paranormaliteit inhoudt, dan is het gros der mensen er weliswaar van overtuigd dat ik interessante en zinvolle dingen heb gezegd, .......MAAR: ergens "blijven ze op hun honger zitten" omdat ze niet hebben "gekregen" waarvoor ze kwamen. Ze WILLEN als het ware een bepaald "kunstje" voorgeschoteld krijgen, ook al weten ze dat het eigenlijk onzin is. Ze ko-men naar het "paranormaal circus" kijken -lees: een paranormale beurs, of een paranormale voordracht-, zoals ze naar het echte circus gaan kijken.

Dat plaatst al wie in deze "paranormale sector" werkzaam wil zijn, voor een serieus dilemma: ofwel ga je in op dat verwachtingspatroon, spreek je de New-Age-taal die iedereen spreekt, en speel je de ROL van "paranormale" die van jou verwacht wordt. Beloning: je krijgt respons, en een klandizie. Sla er de sites maar op na op het Net: het zijn precies allemaal kopiëen van elkaar: ze zeggen figuurlijk nagenoeg allemaal het-zelfde, en soms zelfs nog eens letterlijk ook, door klakkeloos van elkaar over te ne-men.

Ofwel ga je tegen die verwachtingspatronen in, maar dan sla je min of meer je eigen ruiten in. Want "men sluit vrij snel de rangen", bij "afwijkende" informatie of signa-len. "Moet dat nu?" vroegen ze bij Ankh-Hermes, toen ze in een door mij toegediend manuscript mijn strubbelingen met de sector lazen. Ja natuurlijk: als dat de waarheid is, mag die wel geweten zijn! Als men alles in een sfeer van rozegeur en manenschijn wil onderdompelen, dient die "oneindige liefde" gewoon als dekmantel om een aantal minder fraaie praktijken mee te verbergen. Ze zijn bij Ankh-Hermes blijkbaar ver-geten dat Nico Kluwer zich heeft afgescheurd van de uitgeverij, omdat ze hem "Moet dat nu?" hadden gevraagd op zijn verlangen om een boek over de waarheid van de Katharen te publiceren.

Het zet de wereld op zijn kop: "zachte" hulpverleners, die de mensen die bij hen ko-men niet durven terechtwijzen uit schrik "uit de toon te vallen", en kliënten die me-nen de hulpverleners te moeten voorschrijven hoe ze tewerk dienen te gaan. Want: zo "hoort het toch!". En nu de sector grotendeels uitgemolken is, is er ook geen "brood" meer mee te verdienen. Gevolg: terwijl er een decennia geleden een "boom" was waarbij de uitgeverijen een "paranormale afdeling" bij maakten, worden nu deze afdelingen weer gesloten, en publiceren de "grote" uitgeverijen slechts risicoloze vertalingen meer van kaskrakers en auteurs uit het Engels.

Het grote misverstand daarbij berust erop dat men in diezelfde psyche een ON-DERSCHEID maakt tussen de zogezegde wereld van het paranormale, en de zogenaamde "alledaagse realiteit". Hierdoor wordt dat paranormale een soort discipline met haar eigen jargon en eigen formules, die eigenlijk weinig te maken hebben met de konkreet beleefde realiteit. Zo'n beetje zoals sommige mensen in het weekend ridder, soldaatje of indiaan gaan spelen: ze menen dat heel ernstig, maar tegelijk blijft het kompleet LOS staan van hun werkelijkheid tijdens de week. Paranormaliteit is echter geen "hobby" of even " vakantie" nemen van een (verve-lende) werkelijkheid: het paranormale gaat over de realiteit. Meer zelfs: het para-normale is de realiteit. En DAAROM moet het ook in een taal spreken die UIT die realiteit komt, en OVER die realiteit gaan.

Kortom, het moet niet over iemands "chakra's" gaan, maar over zijn energie, en hoe en waar hij bvb energie verliest. Het moet niet over iemands "zevende huis" gaan, maar over de manier waarop hij relaties aangaat en wat daarbij zijn specifieke relatieproblemen zijn. Het moet niet over iemands "toekomst" gaan, alsof die van tevoren "ergens" zou vastliggen, en de persoon die niet zélf voor een groot deel in éigen handen zou hebben, maar over zijn verantwoordelijkheid voor een korrekte levenswandel in het hier en nu. Waarachtigheid houdt niet in dat men uitspraken maakt over de diepere realiteit , maar in eerste instantie dat men die diepere realiteit integreert in de konkrete realiteitsbeleving. Moet dat nu? Jazeker; het is de taak van de "paranormale werkers" om de paranormale realiteit korrekt voor te stellen en te hanteren.