Art 5
Het zesde zintuig: de eindevaluatie.
RUBRIEK: Het Paranormale    Geplaatst op 6 december 2008
Ik zit met een gespleten gevoel, na het bekijken van de uitzendingen "Het zesde zin-tuig". Aan de ene kant hebben de eindkandidaten zich met onbevangenheid en nu en dan eens zelfs met brio gekweten van de "opgelegde taken" van de formule. Daar za-ten opmerkelijke "voltreffers" tussen, zoals de diagnostiek van de patiënte met een levertransplantatie door een kandidaat die niet "ver " in de wedstrijd is geraakt; het lezen van de lokatie Waterloo via telefonies kontakt; de proef met de bunker van Hit-ler door verscheidene kandidaten ( de naam Hitler; de Duitse helm; de verschijning van een entiteit "van Joodse origine" die zich als tegenpartij aanmelde ;.....). Zelfs die mevrouw die de exakte naam van de figuur op foto gaf NADAT ze was verdwenen en er ondertussen een andere foto met een andere bekendheid verscheen, en dus strikt gezien op het moment zelf een "verkeerd" antwoord gaf, scoorde voor mij signifikant in de zin dat ze -weliswaar met enige vertraging- las wat er haar werd voorgelegd. Hoe men dit ook moge keren en draaien , en in welke kronkels skepp-adepten zich ook proberen te wentelen: zij hebben stuk voor stuk BEWEZEN dat de onzichtbare of "paranormale" realiteit bestaat.

Aan de andere kant, HOEFDE dit niet voor mij: ik hoef daarvan niet meer overtuigd te worden; ik weet dat al. Wat dan voor mij " overbleef" was het format van een WEDSTRIJD met zijn eigen noodwendigheden, die eigenlijk niets te maken heeft met de funktie en de doelstellingen van die paranormale begaafdheden of ta-lenten. Binnen deze kontext bekeken, waren de PROEVEN nagenoeg telkens hetzelf-de: neem het zogezegde spanningsmoment weg van "zal de kandidaat het weten te vinden, of niet?", en we kregen tot vervelens toe iedere keer een potje kommer-en-kwel voorgeschoteld. Dat schept een totaal verkeerd beeld over waarmee een pa-ranormaal WERKER zich moet inlaten, en WAARVOOR een paranormaal vermogen dient gebruikt te worden.

De evaluatie van wat "gezien" wordt, berust in de uitzendingen dan ook op totaal VERKEERDE basis en gelaagdheid: er dient niet geëvalueerd te worden op basis van de "waarheid" van gebeurde feiten en feitelijkheden, want dit kreëert de verkeerde reflex en verwachting dat elke paranormale aktiviteit op die manier en rond deze thema's zou moeten gebeuren. Zoals ik in het artikel hiervoor heb opgemerkt, zijn de wetmatigheden van de proeven in het voordeel van de psychometristen (zij die FOTO'S "blindelings" lezen), en van heldervoelenden; bij gebrek aan verbeelding is het Zesde Zintuig dus eigenlijk op HEN afgesteld. Een heleboel andere paranormale vermogens komen helemaal niet aan bod: helderhorendheid, helderdenkendheid, telepathie (voor telepathie moet er steeds KONTAKT gemaakt worden met de proef-personen, wat in deze formule zogezegd niet mag), de echte helderziendheid, ..... Inhoudelijk bekeken zijn de paranormale vermogens die in de uitzendingen aan bod komen en scoren, juist het minst interessant: het vermelden van feiten die ge-beurd zijn, brengt weinig of geen relevante inzichten over het niveau van waarom, of bewustzijn. Ik kom hier wat verder op terug.

Hetzelfde euvel werkt door wanneer de evaluaties dienen te gebeuren door PERSO-NEN die de OPDRACHT voor een "screening " NIET hebben gegeven, maar tegelijk wel "betrokken partij" zijn. Men kan opmerken dat het dapper is van deze personen om een persoonlijk-dramatiese gebeurtenis uit hun leven aldus te laten behandelen. Maar aan de andere kant hebben deze personen er juist alle belang bij een bepaalde interpretatie te laten staan; onder het schroom van "privacy" is er geen wederkeren-de spiegeling, die een konfrontatie daarmee zou uitlokken. Zij worden maw "ge-spaard" in hun ervaring, wat in een echt konsult niet kan: dat gaat tot op het bot, waar het drama in zijn existentiële boodschap wordt geduid en verwerkt, en niet lou-ter geplaatst in zijn "feitelijkheid". Sommige personen die ingedut bleken in een bur-gerlijke gemoedzaamheid, schenen het "gebeurde" dan ook helemaal niet aldus be-grepen te hebben. Dat is hun goed recht, maar als personen daartoe niet bereid zijn, dan kan een konsult of reading eigenlijk geen diepgang hebben, en dus strikt geno-men ook geen zin hebben. Het besef door deze personen "geëvalueerd " te worden geeft geen gezonde relatie-basis: als het een kwestie wordt dat een persoon een schoentje uitkiest dat hem past, dan zal de paragnost onderbewust-bewust daarop inspelen, en gaat dus in op de verwachtingen van de persoon. Als in de intervieuws met de finalisten achteraf blijkt met WAT de mensen bij hen dan "afkomen" blijkt duidelijk in welke mate op die VERKEERDE VERWACHTINGEN werd ingespeeld TIJDENS het programma.

De agenda's van de finalisten staan ondertussen vol geboekt, en hun telefoons staan roodgloeiend. Goed voor hen, maar ook dát berust dus op een verkeerd signaal: BEKENDHEID is geen goede graadmeter voor professionaliteit. Het berust ook op een illusie : WAT de kandidaten hebben moeten tonen en hebben getoond in "Het zesde zintuig", heeft eigenlijk WEINIG te maken met wat er zich in een konsult of healing afspeelt. Maw, ze tonen zich daar "specialisten" in onderdelen die maar mondjesmaat van pas komen in het ECHTE werk. Ze hebben zich "geoefend" in iets dat minder relevant is. Goed voor het "spel", maar niet voor het leven.

Een aantal kandidaten die hebben meegedaan en al een PRAKTIJK hadden, zullen als gevolg van hun deelname ineens met heel andere "vragen" en verwachtingspa-tronen, gevoed door de uitzending, gekonfronteerd worden. Als ze een deontologie aanhouden, dan zal het korrigeren daarvan veel werk en energie vragen. Een finalist wiens specialiteit naar eigen zeggen het "voorspellen " is , en die ervan overtuigd is dit vermogen te hebben geïllustreerd -ofwel heb ik naar een andere uitzending geke-ken, ofwel is zijn begripsvermogen door zijn deelname verward geraakt- zal dus voornamelijk zaken doen, die hij in de reeks NIET heeft gedaan.

En twee finalisten, die vinden dat hun vermogens in het programma werden bewezen en bevestigd, maken de stap naar een praktijk. Het zijn voorwaar erg sympathieke mensen die hun hart op de juiste plaats dragen, maar zij maken mijns inziens drie beoordelingsfouten. Ten eerste: in de ziel van mensen kijken, en daar gegevens uit halen, is één ding; er de knooppunten uithalen (levensproblematieken) is een ANDERE zaak. Geen enkele opdracht in de tv-reeks had daarop betrekking. Ten tweede: die levensproblematieken ZIEN, en ze therapeuties behandelen, is nog eens een KOMPLEET andere zaak. Hebben de kandidaten ook maar iets bewezen op het vlak van healing? Denken dat je zomaar de ommezwaai naar een therapeutiese praktijk kunt maken, toont weinig respekt voor de specifieke vaardigheden die hiervoor vereist zijn. En ten derde en tot slot: gebruik maken van een bekendheid is al bij al een slechte maatstaf, om zo'n beslissing te nemen. Niet alleen omdat dit INTERN ipv extern moet gebeuren: het is een beslissing die men VOOR ZICHZELF moet nemen. Maar ook omdat dit toch ruikt naar opportunisme: het is een short cut, die zich geen vragen moet stellen over profilering, signalen naar de buitenwereld, deontologie, offers, enz..... Van zodra de hetze over zal zijn, zal er een terugloop plaats vinden. De kandidaten zullen pas DAN de problemen van een praktijk ervaren. En er dan ook vrij snel de brui aan geven, zoals dat meestal gebeurt. Maar ondertussen hebben zij dan wel alle aandacht binnen de sector naar zich getrokken, en de positie van mensen zoals ik, die al jarenlang degelijk wil werken, bemoeilijkt. In de para-normale sector is er immers een overaanbod aan allerlei therapieën en therapeuten, die de grond onder elkaars voeten halen.

Eindkonklusie: een herhaling hoeft niet, want de formule is zo beperkt, dat ze zichzelf al tijdens die eerste reeks herhaalde. Ik zal er zeker niet meer naar kijken. En op termijn, zal deze serie ook de paranormale sector - in weerwil van wat voortdurend beweerd wordt-meer SCHADE berokkend hebben, dan "goed" gedaan hebben, door verkeerde voorstellingen te bestendigen: korrekte informatie ten gronde, blijft im-mers achterwege. Dat is ook de bedoeling niet van de makers van dit programma: het zal hen worst wezen! Dat heb ik ook meteen ondervonden bij mijn kontaktname: mijn vrees wordt dus bewaarheid, en mijn initiële kritiek blijft staan als een menhir.